Robin Nagtegaal moet met zijn voet in het gips naar de finale kijken
Artikel uit de Finalekrant van HV KRAS/Volendam en NIVO
Hij was de laatste wedstrijden in topvorm en blonk uit in de bekerfinale. Maar Robin Nagtegaal moet de finalewedstrijden met zijn voet in het gips vanaf de zijlijn toekijken. De 24-jarige rechterhoekspeler liep een voetblessure op in de laatste wedstrijd tegen Tachos, waardoor zijn goede seizoen ten einde kwam, precies voordat het toetje begon.
Wanneer en hoe ben je begonnen met handballen?
,,Op mijn veertiende. Ik heb eerst lang gevoetbald, maar ik ben opgegroeid in een handbalfamilie en op een gegeven moment overgestapt naar handbal. Naja, eigenlijk heeft mijn moeder mij overgehaald. Ook vond ik voetbal niet meer leuk. Zodoende ben ik blijven handballen.”
Je bent in 2019 overgekomen van HV Hellas naar HV KRAS/Volendam. Wat heeft je ertoe gezet om deze overstap te maken?
,,In het jaar dat ik overging naar Volendam had ik mijn debuut in de Onder 21 van Oranje gemaakt. Ik had altijd al de ambitie om op het hoogste niveau te spelen. Toen ik de aanbieding kreeg om bij KRAS/ Volendam te handballen, dacht ik gelijk: dit is echt heel vet en iets wat ik al heel lang wil.”
Wat is jouw rol binnen dit ‘jonge’ team?
,,Als ik kijk naar de afgelopen jaren, hebben wij heel veel wisselingen gehad binnen het team. Ieder seizoen ging ongeveer de helft van het team weg. Degene die bleven, zoals ik, weten hoe het binnen de club gaat en wij helpen de nieuwe spelers om makkelijk te settelen. Als ik naar mijn persoonlijke rol kijk, kijk ik al snel naar mijn positie in het veld. Hier heb ik Thimo Axt achter me en hij zit nu in een beetje vergelijkbare situatie als ik die had in mijn eerste twee, drie jaar bij Volendam. Dit is eigenlijk pas mijn eerste jaar dat ik veel speel. Voor mij is het natuurlijk ook zoekende naar hoe ik Thimo het beste kan coachen, maar ik probeer hem wel zo veel mogelijk mee te nemen in mijn ervaring.”
Hoe kijk jij naar de ontwikkeling van dit team en je eigen ontwikkeling in dit seizoen?
,,Zoals ik net al zei, is dit mijn eerste seizoen dat ik echt basisspeler ben. Voorheen kon ik altijd wel terugvallen op andere spelers op mijn positie. Maar dit seizoen kan ik mij achter niemand verschuilen. Soms had ik het gevoel dat het echt goed ging, maar als ik dan in een mindere periode kwam, kwam ik hier ook lastig uit omdat ik niemand had om mij achter te verschuilen. In het midden van het seizoen had ik hier wel een beetje last van. Nu heb ik dit gelukkig om kunnen keren. Ik denk dat dit valt te wijten aan hard werken, goed voor je lichaam zorgen en de ervaring die je meeneemt van je mindere perioden. Ik probeer nu constant en consistent te blijven.’’
Had je aan het begin van het seizoen kunnen bedenken dat je dit seizoen al zou uitgroeien tot een bepalende speler?
,,Heel eerlijk gezegd, zie ik het nog niet echt als mijn seizoen. Ik zie nog genoeg verbeterpunten en ik zie dat ik de laatste weken wel lekker bezig ben. Alleen, ik heb nog wel het idee dat het beter kan. Maar het is fijn om te horen dat mensen er zo over denken. Ik denk dat wij dit seizoen als team heel sterk zijn geweest. Het verschilde elke wedstrijd wie tot de betere spelers behoorde. Terwijl vorig seizoen altijd twee dezelfde spelers alles scoorden. Nu is het meer verdeeld, spelen wij meer als een team en dat voelt heel goed aan. Het geeft je ook vrijheid om te groeien als speler.”
Hoe kijk jij terug op de bekerwinst en het alsnog behalen van de Best of Three? Had jij dit, na de thuisnederlaag tegen Aalsmeer, kunnen bedenken?
,,De bekerwinst is natuurlijk een heel mooi iets, maar die had je nog wel enigszins aan kunnen zien komen. De Best of Three is toch wel een cadeautje, aangezien wij toch een vrij wisselvallig seizoen hebben gedraaid. Als je dan én de beker wint én nog kansen hebt om kampioen van Nederland te worden, is dat natuurlijk fantastisch. Dat bedenk je van tevoren niet. Je weet dat het kan, maar ziet het niet aankomen. Over het algemeen presteert Aalsmeer goed onder druk, dus wij hadden eigenlijk al verwacht dat het tussen de Lions en Aalsmeer zou gaan. Dit is dan een hele mooie afsluiter van het hele lange seizoen.”
Je bent in de laatste wedstrijd tegen Tachos geblesseerd geraakt aan je voet. Kun je vertellen hoe je deze blessure hebt opgelopen en wist je gelijk dat het foute boel was?
,,Als het goed is ben ik aan het begin van het seizoen al door mijn enkel gegaan. Daar heb ik dus blijkbaar een breuk in mijn voet opgelopen, omdat er op de röntgenfoto's een oude breuk te zien was. Ik had aangegeven aan de dokters dat ik de laatste twee maanden steeds meer last kreeg. Tegen Tachos ging ik de break in, er was niemand om mij heen en ik voelde opeens iets in mijn voet knappen. Daarna kon ik helemaal niets meer met mijn voet. Ik wist gelijk dat het foute boel was. Ik dacht ook nog; als het nú niks is, dan weet ik het ook niet meer. De mogelijke finalewedstrijden schieten dan door je hoofd. Ik wist toen al dat ik de finales niet kon gaan spelen. Uiteraard was ik wel erg blij. Je traint het hele seizoen om uiteindelijk misschien wel Nederlands kampioen te worden. Ik probeer het ook minder moeilijk voor mezelf te maken door tegen mezelf te zeggen dat ik hier ook mijn steentje aan bij heb gedragen.”
Hoe blijf je betrokken bij het team richting de finalewedstrijden, ondanks je blessure?
,,Ik zorg ervoor dat ik zoveel mogelijk bij de trainingen ben en ik ben uiteraard bij de wedstrijden. Meer kan ik eigenlijk niet doen, naast het aanmoedigen en tips geven, maar die gasten weten allemaal wat zij moeten doen. Ik probeer lekker te kijken en te zorgen dat ik dicht bij het team blijf, want ik wil het ook echt meemaken.”
Zou je iets willen zeggen tegen spelers die momenteel ook worstelen met blessures?
,,Ik zit nog in een oké-situatie. Natuurlijk is het vervelend dat je je voet breekt, maar er zijn spelers die er veel langer uit liggen. Ik heb een goed vooruitzicht, het is nu even doorbijten, maar als het goed is ben ik er in de voorbereiding van het volgende seizoen weer bij. Ik haal energie uit het luchtig praten over de blessure met mijn familie en vrienden. Ook blijf ik leuke dingen doen en blijf ik erg betrokken bij het team. Zo blijf ik in de aura waar ik graag in zit.”
Wat waren/zijn je verwachtingen van de finalewedstrijden?
,,Ik had voorafgaand het idee dat Lions wel de favoriet is, omdat zij best wel ruim eerste zijn geworden. Ze hebben een goed en constant seizoen gedraaid en ze hebben individueel erg goede spelers. Maar van de vijf keer dat wij tegen ze gespeeld hebben, hebben wij drie keer gewonnen. Ik denk dat het een echte finale wordt en dat het leuke wedstrijden gaan worden. Het kan alle kanten op gaan.”
Wat zou je willen zeggen tegen de supporters?
Aan de supporters wil ik graag vragen of ze net zo gek kunnen gaan doen als in Almere bij de bekerfinale. Dat iedereen echt achter het team gaat staan en ons richting de overwinning gaat schreeuwen. Ik denk dat dat ons enorm gaat helpen zoals ons dat in Almere heeft geholpen. Wij moeten vol voor die overwinning gaan, niks minder.”
Wat verwacht jij van komend seizoen?
,,Ik denk dat wij dan echt een goed seizoen gaan draaien. Wij blijven als team intact. Er gaan amper spelers weg en er komen hele goede spelers bij. Ik denk bijvoorbeeld dat wij met Ephrahim Jerry een hele goede aanwinst erbij hebben. Ik durf zelfs uit te spreken dat volgend seizoen een beter en constanter seizoen gaat zijn dan dit seizoen.”
Foto: clubfotograaf John Loch
