SPORT-THERAPIE ‘Make Your Own Style’ oftewel ‘MYOS’
SPORT-THERAPIE
‘Make Your Own Style’ oftewel ‘MYOS’
Dennis van Royen is bij iedereen in de vereniging HV KRAS/Volendam bekend als de medische man van de club. Vele spelers en speelsters, maar ook andere betrokkenen bij de club hebben weleens op de tafel gelegen bij Dennis. Wat minder mensen zullen weten is dat Dennis op 22 juni jongstleden is geslaagd voor de opleiding ‘sporttherapie’. Dennis vertelt dat deze naam een samenvoeging is van sportmassage en fysiotherapie en zijn opleiding hoopt een brug te vormen tussen beide disciplines. “Dit door het aanbod van een vijftal behandelmethodes, elk bestaande uit een keur van technieken, waaruit wij als therapeuten een keuze mogen maken.” vervolgt Dennis, “Zo ontstaat een soort van eigen stijl en dat is ook de naam van de opleiding: ’MYOS’. Deze afkorting staat voor ‘Make Your Own Style’. Uiteraard wordt een behandeling wel afgestemd op de klacht of op basis van een onderzoek etc.”
Veel zelfstudie
Hoelang duurt zo’n opleiding? “Deze opleiding duurt een kleine zes maanden en dan één dag per week op locatie bij MYOS Opleidingen te Utrecht. Daarnaast moet je de theorie leren door zelfstudie en het oefenen van de geleerde behandeltechnieken. Mijn eerste studiedag was eind oktober 2020 en vanwege de coronasituatie lag het klassikale onderwijs even stil. Wel zijn een aantal zoom-sessies ingelast, zodat er toch theorie de revue passeerde.”
“Uiteraard”, gaat Dennis verder ”werd veel aandacht besteed aan de theorie tijdens de (zoom)lessen, zoals anatomie, fysiologie, belasting en belastbaarheid. Maar heel interessant was ook het gedeelte over hoe en op welk hersenniveau pijn ervaren kan worden. Je hebt het dan over de zogenoemde open en gesloten poorten en de invloed daarvan op herstel. Zeker dit laatste was een eyeopener. De nadruk van de opleiding ligt op het aanleren van de verschillende soorten behandeltechnieken. Dit zijn er een hele hoop, dus de rugtas wordt wel volgepropt. Maar zoals gezegd mag je daar dan wel je eigen keuzes uit maken. Het examen -het assessment- bestaat uit het geven van twee behandelingen van ieder 25 minuten. De casus word je gegeven, waarbij je zelf de technieken invult. Theorie wordt niet getoetst.”
Op de vraag of Dennis nog verdere studies gaat volgen antwoordt hij: “Er zijn altijd cursussen en opleidingen mogelijk, dus zal ik vast wel weer een keer in de schoolbanken terecht komen. Ik ben nu al zo lang met sporters bezig dat ik dat toch het leukste vind. Eens kijken wat er op dat vlak zoal aangeboden wordt.”
Blijf je bij HV KRAS/Volendam actief, nu je dit examen hebt gehaald?
“Laat ik vooropstellen dat ik het hele medisch handelen supertof vind om te doen. Uiteraard kan dit op zijn tijd lastig zijn. Bijvoorbeeld als sprake is van een ‘lastige’ blessure qua diagnose of tijdsdruk op het herstelproces. (Iets dat fysiologisch eigenlijk niet kan.). Een belangrijke factor voor mij is/zijn de sociale interactie(s) met de handbaldames en -heren. Er wordt veel gepraat in ‘het kamertje’ en dat is toch een stukje vertrouwen dat men dan in je heeft en zonder nou gelijk de psycholoog te willen gaan uithangen: luisteren is iets dat mij goed af gaat. Twee facetten van mijn werk dus, die ik graag zou willen blijven doen. Ik stop daar ook veel tijd in en nu met dit diploma op zak openen zich wellicht ook andere deuren...
Bijna 20 jaar vrijwilliger
Op de vraag hoelang Dennis al betrokken is bij HV KRAS/Volendam en hoe dat zo is gekomen begint Dennis te vertellen. “Ik denk dat het juni 2002 was, toen ik mijn diploma Sportmassage haalde en hoorde (meen me te herinneren via Jeroen Weber) dat ‘de handbal’ nog een sportmasseur zocht. “Moet je Rob Duin maar even contacten.” zei hij. Contact gezocht en Rob vertelde in het kort de taakbeschrijving en dat het ging om de Heren 1 en 2 Landelijk. Ik mocht er een weekje over denken. Dat werd een dag want ervaring krijg je door het te doen, dacht ik. In augustus 2002 ben ik voor het eerst binnen gewandeld en gelijk heb ik -aan de hand van Rob Duin en Nel Lammes- meegedraaid in het medische gebeuren tijdens het Spaander Toernooi in de (oude) Seinpaal. Zo startte mijn sportmassage-carrière die grotendeels als ‘vaste’ verzorger bij Heren 2 ingevuld werd. Op een gegeven moment werd ik meegevraagd door coaches van de A- en B-jeugd voor de Nederlandse Kampioenschappen in ‘sporthallen Zuid’. Dit waren geweldige momenten. Later vond ook meer en meer de dameskant de deur van het fysiokamertje. De afgelopen vijf -denk ik- seizoenen is het druk met voornamelijk de Dames 1- en Heren 1-begeleiding bij hun trainingen. Dit gaat om vier dagen per week en daarnaast nog een wedstrijd in het weekend en af en toe een dubbele wedstrijd. Komende augustus 2021 is dus de start van mijn 20e seizoen, dat is al een hele tijd.
10.000 mensen behandeld
Kan je bij benadering zeggen hoeveel handballers en/of handbalsters ondertussen op je massagetafel hebben gelegen? “Wauw. Ok. Even heel globaal rekenen hoor. Stel drie personen per dag dat ik er ben, dat zijn er twaalf per week. Het seizoen duurt van augustus t/m. mei. Dat zijn tien maanden, dus rond veertig weken. Veertig weken keer twaalf personen maakt 480 personen per seizoen. Ik ben al negentien seizoenen actief. Dat komt neer op 9120 mensen. De tienduizend wordt wel aangetikt, denk ik. Uiteraard gaat het niet om 9000+ verschillende personen. Ik ben er even voor gaan zitten, de zeven handbalposities genoteerd en toen namen gaan invullen. Het zijn zeker 175+ verschillende personen geweest.”
De medische ploeg
Op de vraag of Dennis de leiding heeft over de medische ploeg van HV KRAS/Volendam reageert hij met: “Da’s een lastige. Die ploeg bestaat momenteel uit twee personen: ik zei de gek en JayJay Koning. JayJay heeft zichzelf een paar seizoenen terug aangemeld, wilde graag meelopen gezien zijn studie fysiotherapie. Nu is hij al een tijdje een zeer gewaardeerde kracht en is voornamelijk bij Heren 2 aangesloten. Verder is er niemand en nee, ik ben er ook niet actief mee bezig eigenlijk.
Goede darter
Je schijnt een goede darter te zijn!? “Ach ja, wat is goed? De heren op tv kan ik (nog haha...) geen tegenstand bieden in ieder geval. Doe de sport (het spelletje, zo je wilt) al vanaf 1995 en heb in de seizoenen 2001 en 2002 mijn beste darts gespeeld; toen ook op Ere Divisieniveau. Daarna werd het minder en op een gegeven moment zo slecht dat ik de darts een jaar of drie in de kast heb gelegd. Toen langzaamaan weer opgepakt en het begint er nu weer op te lijken als ik dat van mijzelf kan zeggen. De triple20 raak ik regelmatig, dus da’s goed. Ik train nu wekelijks met een maatje van me bij Pool&Dart MarinaPark en gooi thuis elke dag wel eventjes. Nu hopen dat de competitie weer opgestart mag worden, ik wil wel weer eens voor het echie gooien.”
Badminton
Behalve dart heeft Dennis ook zeker vijftien jaar badminton gespeeld. “Sinds een jaar of vijf ben ik de jeugdbegeleiding op de zaterdagochtend gaan helpen en dat werd vrij snel vaste prik, met andere woorden: zowat elke zaterdagochtend ben ik negen tot twaalf uur aanwezig in de Opperdam. Ik kan er mijn bed ook wel neerzetten eigenlijk.
Onze badmintonjeugd is niet te vergelijken met de handbaljeugd, sowieso in aantallen niet. Wij hebben momenteel weer wat nieuwe aanwas mogen verwelkomen en hebben nu 25 kids rondlopen. Daar staan dan elke week drie trainers tegenover. Helaas spelen wij geen competitie, dus er zijn ook geen verplichtingen. Het plezier staat dan ook hoog in het vaandel. Toch hebben we de opbouw van de ochtend wat serieuzer gemaakt met een goede groepswarming-up (Dat leverde verbaasde blikken van de kids op in het begin) en daarna een aantal trainingsvormen met afsluitend vrij spelen. Om toch een competitie-element in te bouwen, proberen we drie keer per seizoen een toernooi te organiseren: single-, koppel- en ‘ouder’/kind-toernooi.
Coronaperiode
Heb je HV KRAS/Volendam gemist tijdens de coronaperiode? “Dat is een beetje persoonlijk verhaal. In een notendop dan even. In het begin heb ik de HV zeker niet gemist; ik was al een tijdje erg vermoeid en de zin was ook ver te zoeken. Corona kwam eigenlijk op het juiste moment, de sluiting van een en ander gaf mij rust en ik heb heel veel geslapen. Zodoende ben ik door de -wat bleek- burn-outachtige klachten heen gekomen. De voorbereiding in augustus 2020 heb ik volledig kunnen doen en weer met plezier. Tijdens de daaropvolgende lock-down mis je op een gegeven moment wel die eerder al genoemde sociale factor. De babbeltjes met de spelers en speelsters en ook het even zitten met ‘roomy’ Jan de Brak zijn dan wel zaken die je mist, ja.
De opleiding Sporttherapie kwam voorbij in een advertentie en dat ‘voelde’ direct goed, dus ingeschreven en dat was een welkome afleiding en ook weer iets van contact met mensen en mijn klasgenoten. Heel blij dat ik dat gedaan heb. Ik was geen fan van het weer opstarten van de handbaltrainingen rond die tijd; heb toen aangegeven daar niet bij te zijn. Ik ben in maart 2021 weer ingestroomd na goede gesprekken met onder andere Joke Zwarthoed over het testen etc.”
Je hebt toch ook nog een periode iemand met corona in je huis laten wonen?
“Nou dat niet; geen corona in mijn huisje hoor. Alex Bindiris was aangetrokken als één van de nieuwe cirkelspelers voor Heren 1 en hij moest eerst, komend uit Zweden, tien dagen in quarantaine volgens de toen geldende regels. Dat quarantaineadres is mijn huis geworden en ik ben toen tien dagen bij mams geweest. Ik heb Alex wel af en toe opgezocht in die periode, want het was toen snikheet en bij mij binnen staat de thermometer dan al gauw op 28+ graden en dat is redelijk vervelend. Hij was corona-negatief uiteindelijk en gelukkig heb ik het ook al deze tijd weten te ontwijken, althans, voor zover ik weet.”
