D3 speelt gelijk tegen DSOV
Vanmorgen speelde er vier D-teams thuis, ieder na elkaar en dat maakt het echt een fantastische handbal ervaring!! Het werden een paar écht spannende matches, helaas zonder publiek. Uiteraard was de spannendste en meest aantrekkelijke die van de D3. Bijna compleet en met Valerie als co-pilootcoach, was het dit keer DSOV uit Zwanenburg die voor menig mini-TIAtje zorgde! Het begin was vrij relaxed, geen extreme spanning of reden voor achtereenvolgend toiletbezoek.
Het ging verrassend gelijk op. Het uit dames gevormde DSOV had een paar lange en vervaarlijk lenige opbouwers, die een goede worp in huis hadden. De verdediging was dus een evidente factor vandaag! Gelukkig was Wick op volle sterkte in de gedaante van doelman, en stopte ballen die van alle kanten leken te komen. Hij werd zelfs op het hoofd geraakt, wat op zich niet erg is, zolang de bal het net maar niet raakt ????. Sven en Tom speelden vandaag op de counter, en de break-outs waren niet op vier handen te tellen!! Tom was zeer trefzeker, en Sven had bewegingen in huis die meermaals tot prachtige goals leidde.
De hoeken waren stevig bezet door Jop en Kees, die het weer fantastisch deden. Kees zelfs zo goed dat hij al juichend na afloop de Opperdam uitrende en zijn bal vergat! Met een achterstand van twee punten moesten we de tweede helft in. Na een zinderende toespraak van Valerie, gingen de mannen er weer flink tegenaan in de tweede helft. Evert scoorde meermaals, en ook Mitch wist meerdere keren te scoren. Vanaf de rechteropbouw passeerde Roan zijn tegenstander met een geroutineerde beweging, en maakte het prachtig af. Ook Stan was vooral verdedigend erg scherp, en wordt naarmate de tijd verstrijkt steeds beter. Een rots waar je als tegenstander geheid schipbreuk op lijdt.
De laatste minuten van de wedstrijd waren ontiegelijk spannend, er werd om en om gescoord. Na een verwoede poging van Kees op de overwinning, met een schot op doel die door de keeper werd gestopt, was het toch DSOV die als laatste scoorde, en dus deze match in een onvoorzien gelijkspel liet eindigen. Eindstand 21-21.
Met speciale dank voor Valerie Scherpenzeel die met haar kunde, inzet en enthousiasme mij vandaag bijstond. En Moos, die geblesseerd maar niet minder fanatiek, met zijn ma was komen kijken en ons naderhand kwam feliciteren in de kleedkamer.
