Naar de Calandhal vandaag!! Dezelfde hal en sportpark waar Westend speelt, en we met de mini's ook veel mixtoernooien spelen vanwege de goede band tussen onze verenigingen.
De voorbereiding voor een wedstrijd begint woensdag al... als je midden op je werk leest dat Roan helaas niet meegaat, en er dus een gat in je begroting zit. Mitch was nog in quarantaine dus gingen Tom vd Zee, Daan van Bakergem en Wick Beemsterboer met ons mee. Ook mijn grote favoriet Scott Visscher van de D2 was mee, omdat we dan een extra wissel hadden, en Scott altijd graag, zoveel mogelijk handbalt, net als zijn ma.
Alle begin is moeilijk, en dat was ook nu weer het geval. Onze mannen moesten duidelijk even hun plek vinden, maar stonden hun mannetje... Na een prachtdoelpunt die Moos Stroek makkelijk deed lijken, was het vooral verdedigend een uitdaging om de rijen te sluiten, al moet gezegd worden dat Evert Smit de gevaarlijke nummer 9 in zijn zak had, tot grote frustratie van de tegenstander. Tussen de mooie doelpunten van Evert en Wick door, maakte Daan weer een aantal beauties, die er tegenwoordig voor zorgen dat er zes jongetjes in het veld met hun handen een duwende beweging omhoog maken, vergezeld door het schreeuwen van: "Oh yeah, Oh Yeah?!" Feestelijk om te zien overigens... Tom werkte weer ontzettend hard, en was vooral bij de break-outs ontiegelijk snel, maar het leek alsof het doel af en toe cartoonesk zijn bal ontweek, en dat zorgde voor een iets lager (doch zeer hoog) scoringspercentage voor vandaag. Kees deed hard zijn best, was veel mee in de break en zijn eerste doelpunt hangt in de lucht.
Prachtig keepwerk van Stan Leeflang (want dat kan hij gewoon ook) in de tweede helft, zorgde er onder andere voor, dat de D3 de jongens van DSG steeds net iets voor bleven! Job was onverzettelijk op de linkerhoek, was overal en nergens te vinden tijdens aanval en verdediging en bleef jagen.
Dan even over het magistrale doelpunt van Scott!!! Maradonna is er niks bij, en ze zijn op Cape Canaveral nu nòg aan het uitzoeken hoe die uiteindelijk ontstond. Maar volgens Scott zelf was het gecalculeerd en intens goed uitgedacht. Nou, de worp die Scott op doel waagde kwam i.i.g. met een mirakuleuse boog over de keeper in het doel terecht, waarna de keeper letterlijk 'voor zijn palen' stond. Uniek om te zien, en dus nét gemist door Jeroen, de pa van Stan, die heeft gezorgd voor de vele mooie fotos en filmpjes vandaag.
Tot slot bij een eindstand van 12-16 wil ik nogmaals Natasja bedanken mijn co-coach-piet, omdat ze me fantastisch helpt en de jongens op unieke wijze weet te motiveren.
Een trotse coach Cees Smit