Dennis Schellekens realistisch na laatste wedstrijd loopbaan
Artikel uit de Finalekrant van HV KRAS/Volendam en NIVO
‘HET WAS NIET AGRESSIEF GENOEG’
"Tuurlijk wil je met een kampioenschap afsluiten en voorafgaand had ik echt het gevoel dat we er sowieso een derde wedstrijd uit konden slepen. Maar dit was teleurstellend”, kwam Dennis Schellekens op verhaal in De Bloemhof, na de ontluisterende nederlaag in de tweede wedstrijd. De 31-jarige keeper kwam in 2008 als tiener naar Volendam, maakte het behalen van een landstitel mee, vertrok naar het hoge noorden (E&O en Hurry-Up) om vervolgens terug te keren in het Volendamse. In zijn laatste seizoen haalde hij weer het Nederlands team en was hij dicht bij de landstitel. Alhoewel. ,,Je speelt de laatste maanden zo goed, dan komt de finale en dan speel je twee slechte wedstrijden. Dat is sport. Op het moment dat je moet pieken, stonden wij er niet.”
Voor rust keepte de doelman uitstekend. Vlak voor rust balde hij de vuisten richting de bank met medespelers, richting het meegereisde Volendamse publiek. Met een leeuwenschreeuw en enkele reddingen hoopte hij de ploeg van impulsen te voorzien, maar het bleek vergeefs. Al vroeg was het geen wedstrijd meer en glipte het door de Volendamse vingers. ,,Of ik frustratie voelde? Ik denk dat die wel van mijn gezicht af te lezen was. Je staat 1-0 achter, dan is het hier alles of niets en moet je dus álles geven. Maar het leek alsof het daar aan ontbrak. Het was niet agressief genoeg en als je een finale speelt, denk ik niet dat het daar aan moet liggen. En dat was wel het geval en dat frustreert.”
,,En waar dit nou door komt, ik weet het niet. Je kan zeggen dat Aalsmeer meer ervaring heeft, dat ze er daardoor als ploeg wel staan en wij niet. Misschien is het de spanning, aangezien veel van onze spelers nooit eerder in zo’n finale hebben gestaan. Maar ja, vorige week hebben we ook zo’n wedstrijd gespeeld.”
,,In de eerste helft was het al niet agressief genoeg en daar was ik niet blij mee. Vlak voor rust maakte ik nog die reddingen, dus dan denk je: we gaan de kleedkamer in en bespreken wat er anders moet. Dan komt het in de tweede helft wel goed. Maar dan kom je er uit en gaat het zo snel weer mis. We waren echt slordig. Het was een foutenregen en dan zie je het wegvloeien, dat voel je aan alles. En Aalsmeer heeft dan een ploeg die het steeds afmaakt.” ,,Met zo’n middenman als Trainavicius die het spel verdeelt en koel blijft, hij hoefde niet eens alles te spelen. Al snel was het beslissende gat geslagen en zakte de moed in onze schoenen. Aalsmeer kreeg steeds meer vleugels, dan wordt het vervolgens wel een hele slechte uitslag en een pijnlijk afscheid.” Even hield Schellekens nog de deur op een kier, misschien zou er iets moois komen, hij was immers nog op het recente zo succesvolle EK. ,,Maar ik heb besloten dat dit de laatste wedstrijd van mijn carrière was. Het is zo mooi geweest en ik ga aan een maatschappelijke loopbaan denken. Ik kan terugkijken op een mooi laatste jaar, maar soms werd het een beetje een sleur. Dus dan denk je meer aan een nieuwe uitdaging. Mijn gevoel zei dat het beter was om te stoppen, dat het tijd is voor iets anders in het leven. Ik zal het zeker gaan missen, maar het is een keuze waar ik achter sta. Voor mij was het jammer dat we zo hebben afgesloten, ik hoop dat mijn teamgenoten die doorgaan er van leren, zodat ze er in een volgende finale iets mee kunnen.”
Tekst: Eddy Veerman
Foto: clubfotograaf John Loch
