'Een koppie doen kan nu even niet'
Jan en Lies Kwakman gelden als twee van de meest actieve vrijwilligers van HV KRAS/Volendam. Ook het leven van het echtpaar – bekend onder de bijnaam ‘de Brak’ – kwam op zijn kop te staan toen de Nederlandse overheid de coronamaatregelen doorvoerde. De vele uren die zij in de vereniging staken vielen plotseling weg.
“Dit is een heel gekke ervaring”, vertelt Jan. “Nu besef je pas hoeveel je normaal gesproken met de vereniging bezig bent. En dan met name in het weekend. We hebben plotseling zeeën van tijd.”
Jan en Lies zijn zodoende op zoek gegaan naar andere bezigheden. Lies: “We vullen onze tijd met lezen, puzzelen en wandelen. Ook doen we aan fietsen en kijken we veel tv. De dagen zien er nu grotendeels hetzelfde uit en dat hebben we nog nooit eerder meegemaakt.”
Telefoonrekening
De kinderen komen nog regelmatig op bezoek. Wel moeten zij zich aan de regels houden. Jan: “Ze komen niet met z’n drieën tegelijk, zodat we voldoende afstand kunnen houden. Als de kleinkinderen langskomen blijven ze buiten. Zo praten we dan met elkaar. Zij gaan heel voorzichtig met ons om, want wij horen door onze leeftijd tot de risicogroep.”
Een andere manier van communiceren is een groepsgesprek op WhatsApp. “Onze telefoonrekening is daardoor een stuk hoger geworden”, vertelt Lies. “We zijn zelfs vaak aan het videobellen. Dat is echt een pracht.”
Een van hun kleinzonen woont in het verzorgtehuis van Stichting CarMar en kan daardoor niet bij hen langskomen. “We hebben Mark al bijna twee maanden niet gezien”, vertelt Lies. “Dat is een groot gemis. Wel sturen de verzorgers, waaronder onze eigen Jeroen Roefs, regelmatig foto’s en filmpjes naar de ouders van de activiteiten die zij met de kinderen doen. Onze dochter Elsa stuurt die dan naar ons door. Zo blijven wij op de hoogte van wat hij allemaal doet en zien wij dat het goed met hem gaat.”
Conditie en gezelligheid
Het op peil houden van de conditie blijkt wel een lastige opgave te zijn. Jan: “We hebben zelfs geen walking handball meer. Met het tv-programma Nederland In Beweging hebben we dagelijks een kwartiertje waarin we onze spieren en gewrichten soepel proberen te houden. Zoals eerder gezegd wandelen en fietsen we ook veel. Dat is met het mooie weer van afgelopen weken geen straf.”
Wel staat het sociale leven van het stel op een laag pitje. “Even ergens een koppie doen kan nu even niet. Als iemand in de familie jarig kunnen we hem alleen feliciteren met een kaartje of telefoontje. Maar dat is niet zo erg. Wel vinden het erg triest voor de families die een dierbare moeten begraven, stelletjes die een kind krijgen of studenten die hun diploma halen. Dan mag je ook niet langskomen, terwijl dat gebeurtenissen zijn die je niet kunt overdoen.”
Ook snakken Jan en Lies naar de gezelligheid in sporthal Opperdam. “Dat missen we ook erg. Laten we hopen dat we elkaar in september weer normaal kunnen ontmoeten om samen een drankje te drinken. We hopen in ieder geval alle spelers, trainers, vrijwilligers en supporters snel weer in goede gezondheid in sporthal Opperdam te zien. Wij hebben er alvast veel zin in, want we ervaren nu hoe het leven is zonder handbal.”
