Met een groot aantal afwezigen vanwege blessure, ziekte of vakantie, reisde het team van Nico Admiraal af naar Den Haag voor de eerste wedstrijd van de laatste periode van de competitie. In de derde periode hebben de Volendammers naar behoren gepresteerd en dit biedt kansen voor de laatste zes wedstrijden.
De wedstrijd begon gelijk opgaand, maar na een klein kwartiertje was het Jong Bodyresults/Volendam dat een kleine voorsprong van 3 punten wist te pakken bij een stand van 4-7. Aanvallend speelde het team echter slordig en dit bood de linkerhoek van WHC kans om een aantal makkelijke goals te makken vanuit de break. WHC kwam langszij en pakte zelf een voorsprong van 11-7. Na een time-out aan Volendamse kan, wist Volendam de achterstand te verkleinen naar 12-10. Dit was tevens de ruststand.
Na rust maakten de Volendammers snel gelijk. Vervolgens was het lang stuivertje wisselen tussen beide ploegen, waar WHC voornamelijk de ploeg was die de voorsprong in handen had. De dekking stond sterk en de thuisploeg had moeite om de Volendamse keeper Tim Jonk te passeren. Ook de keeper van WHC speelde een sterke partij en hield veel uit het doel. Bij een stand van 20-21 had Volendam na hard werken voor het eerst in de tweede helft weer een voorsprong in handen. WHC speelde lange aanvallen, maar kwam niet door de dekking heen. Uiteindelijk nam de schutter van de thuisploeg een schot van grote afstand en via het blok caramboleerde de bal op lullige wijze het doel in. Volendam verspeelde onnodig de bal en WHC maakte daarna de 22-21. In de laatste 10 seconden was het Jasper Snijders die cirkelloper Rick Zwarthoed vond in de snelle tegenaanval. Laatstgenoemde werd gehinderd in zijn schot en een laatste penalty mocht genomen worden om nog een puntje uit het vuur te slepen. Deze penalty werd benut door Stefan Schilder en zo speelden de teams uiteindelijk gelijk met een eindstand van 22-22.
Coach Nico Admiraal: “Vooraf teken je misschien voor een punt, gezien het feit dat we tijdens uitwedstrijden nog veel winst kunnen boeken en omdat we met een gehavende selectie moesten afreizen. Echter, als je dan naderhand bekijkt, dan had er zeker meer ingezeten en baal ik dat we onszelf niet hebben beloond. Desalniettemin was dit een goede teamprestatie waarbij we 60 minuten lang hebben gewerkt voor elkaar. Daar kun je als coach alleen maar trots op zijn, ondanks wat individuele fouten. Je ziet de progressie die de jongens als team doormaken en om dat is toch wel waar een opleidingsteam voor is bedoeld.”