Eigen teelt komt tot bloei
Artikel uit de Finalekrant van HV KRAS/Volendam en NIVO
Nadat het afgelopen seizoen wederom door het eerste Herenteam werd gespeeld zonder Volendammers in de gelederen, zijn na scouting door het topsportberaad en na een akkoord door het bestuur geoordeeld dat twee jonge dorpsgenoten voldoende potentie hebben om mogelijk door te stromen naar de Heren 1-selectie. Het gaat om de 18-jarige Roy Loch en de 23-jarige Mike Zwarthoed.
Mike Zwarthoed: “Het zal ongeveer vijftien jaar zijn geleden dat ik in navolging van mijn oudere broer Rick handbal ben gaan spelen en trainde bij mijn eerste trainer/coach Ruud Vos. Het handbalspelletje beviel mij vanaf het eerste moment dat ik bij de handbal zat en nog steeds voel ik me er als een vis in het water.”
Roy Loch vervolgt dat hij eerst van zijn vijfde tot zijn dertiende op turnen heeft gezeten, maar dit door omstandigheden heeft opgegeven. “Mijn buurman was de bij handbal welbekende Ronald de Jong, wiens zoon Melvin op handbal zat. Door toedoen van Ronald werd ik kort na mijn opzegging bij turnen lid van de handbal. Hij zei dat dit echt wat voor mij was. Ik twijfelde in het begin, omdat het echt iets nieuws was voor mij. Ik was bijna veertien jaar toen ik begon en ben nu echt van het spelletje gaan houden. Ook ik herinner mij mijn eerste coach nog. Dat was Martijn de Groot”.
Op de vraag hoe het voelt om mee te mogen lopen met het eerste Herenteam geven beide jongens toe dat zoiets best wel emoties oproept. “We mogen weliswaar nog niet meespelen met de finales, maar dat je mee mag doen met de ‘warming up’ en achter de hoofdmacht in de zaal mag zitten, geeft je toch een grandioos gevoel,” klinkt het bijna tegelijk uit hun beider mond.
“Wat vooral mooi is voor ons, is dat dit nu gebeurt in een seizoen dat de Heren 1 landskampioen kunnen worden. Het geeft toch een speciaal gevoel dat je alles nu van zo dichtbij kunt meemaken. De extra spanning van zo een belangrijke wedstrijd en de voorbereidingen hiervan, maar ook de emotie rondom dit alles.” vervolgt Roy. “Het is ook heel bijzonder dat je ‘minuten’ mag maken in de aanloop naar een finale van het eerste team. Ik had dit aan het begin van het seizoen niet verwacht, omdat ik mijn positie deel met twee toppers,“ aldus Mike.
Merken jullie verschillen in benadering door de toeschouwers omdat jullie dorpsgenoten zijn? ‘Ja,’ antwoordt Mike. “Je merkt toch dat mensen het, zonder de andere spelers te kort te doen, leuk vinden om Volendammers in de ploeg te zien. Je hoort het ook aan de verschillende aanmoedigingen aan je eigen adres. Dat doet wat met je!”
Hebben jullie wel eens kampioenschappen met je eigen team meegemaakt?
Mike vertelt dat hij een aantal jaar geleden met zijn team van de eerste naar de eredivisie is gepromoveerd: “Ieder team speelt voor een bepaald resultaat en het toppunt is uiteraard een seizoen afsluiting met een kampioenschap. Als dat dan lukt, dan is de ontlading groot en ben je meer dan blij. Een heel seizoen werk je voor een goed resultaat en als dat lukt voel je een soort diepe tevredenheid. Het voelt als een soort geestelijke beloning voor een jaar werken in de vorm van trainen en spelen”. Roy vult aan dat hij tijdens zijn turncarrière een aantal keer Nederlands kampioen is geweest, maar met de handbal dit nog niet mee heeft mogen meemaken.
Als je het verloop van jullie carrière bekijkt, zie je dat de weg naar het eerste Herenteam voor Roy wat vlotter verliep dan voor Mike. Beide jongens beginnen te lachen. “Ja,” begint Mike, ”Ik had en heb met twee keien van keepers te maken. Gerrie Eijlers en Dennis Schellekens zijn een klasse apart. Ik ben bang dat ik dat niveau niet zal halen, maar ik ben blij waar ik nu sta.” Alhoewel Roy die als cirkelloper officieel in de Heren A1 is ingedeeld, speelde hij ook soms mee bij de Heren 1, Heren 3 en vaker nog bij de Heren 2.”Ik heb net mijn debuut gemaakt en nu mag ik al mee met de Heren 1. Dat is een geweldige ervaring. Ik had nooit verwacht dat dit allemaal zo snel zou gaan, omdat ik eigenlijk nog officieel in de A jeugd zit. Dat ik met wedstrijden heb mee mogen doen en zelf heb kunnen scoren is echt een droom voor mij. Nu ik een contract heb getekend voor volgend jaar ben ik gebrand om het beste in mij naar boven te halen. Ik haal echt plezier uit handballen en vind het heel bijzonder dat ik dit dan ook zo vaak mag doen. Met de jongens vind ik het erg gezellig en ik ben blij dat ik met Mike als mede Volendammer weer Volendams bloed door KRAS/Volendam kan laten stromen”. Hierop beginnen Mike en Roy beide te lachen. Mike: “Ik kijk uit naar de finale en vind het erg bijzonder dat ik dit proces mee kan maken”. Roy knikt en voegt toe: “Daar ben ik het helemaal mee eens, het is echt een ervaring”.
Fotograaf: clubfotograaf John Loch
