Gerrie Eijlers als keeperstrainer van Oranje op het eerste WK sinds 1961
Artikel uit de NIVO
Bevlogen man met een doel
Vrijdag om 18.00 uur doet zich een historische mijlpaal voor, als de Nederlandse handbalmannen in het Poolse Krakau het Wereldkampioenschap beginnen met een poulewedstrijd tegen Argentinië. Het is de eerste keer sinds 1961 dat Oranje aan het WK deelneemt en Volendammer Gerrie Eijlers mag stellen dat hij een aanzienlijke bijdrage heeft geleverd aan die geschiedschrijving. Als keeper en als huidige keeperstrainer van het Nederlands team. En daar wil Eijlers (42) het niet bij laten. Hij is bevlogen als het gaat om het vak van keeper zijn. Plant graag zaadjes voor de Nederlandse keeperstoekomst en helpt hen die graag geholpen willen worden met zijn parate kennis. ,,Waar we naar toe moeten, is dat keepers op hun vijftiende op een hoger niveau instappen”, zegt de man die tevens keeperstrainer van HV KRAS/Volendam is.
Handballiefhebbers herinneren zich ongetwijfeld dat beeld van de slotfase tijdens de EK-wedstrijd Nederland-Frankrijk, precies een jaar geleden. Gerrie Eijlers belandde – als keeperstrainer – noodgedwongen op het wedstrijdformulier, omdat Oranje door corona werd geplaagd. En met nog een paar minuten te spelen stond Eijlers op. 41 jaar en ongetraind. Topland Frankrijk had al een onoverbrugbaar gaatje geslagen en Eijlers besloot zichzelf in te wisselen. Een onverwachtse rentree waarbij de ervaren rot in de laatste vijf minuten zorgde voor drie stops. Zijn ‘ploeggenoten’ deelden in de ontlading en eigenlijk ook de hilariteit. Zoals ze bij de opkomst in de arena al een lach op het gezicht hadden toen Eijlers door de speakers het veld op werd begeleid. Ze weten hoe bezeten Eijlers van het spelletje – en het willen winnen – is. ,,De eerste bal stopte ik, daarna kwam er een ‘afroller’, die er alsnog in ging, dan baal ik, dan is het even precies hetzelfde als hoe ik vroeger dacht.” De ingeruilde eerste keeper van Oranje, Bart Ravensbergen, sprak naderhand met respect over de ‘klasbak’ en ‘liefhebber’ die Eijlers is. De Volendammer keepte veertien seizoenen achtereen in de Duitse Bundesliga, uitkomend voor diverse clubs zoals Magdeburg. Vervolgens sloot hij als keeperstrainer aan bij de HandbalAcademie op Papendal en datzelfde doet hij sinds enkele jaren bij Volendam. ,,Hoe vanzelfsprekend het was dat ik daarna iets ging doen voor keepers? Voor mij erg vanzelfsprekend. Ik vind het leuk om met mensen om te gaan, een praatje te maken, maar ook om jongeren te helpen. Ik heb alles gezien en meegemaakt en kan die ervaring meegeven. We hebben weinig keeperstrainers in ons land, terwijl ik dat bij elke club heb gedaan. Vervolgens word je her en der gevraagd. Dan ben je constant met jonge jongens en soms ook meiden bezig. Je leert ze niet alleen keepen, maar ook met vertrouwen in het leven te staan. Je leven wordt immers anders, als je een goede sporter bent.”
In zijn jeugdtijd wist Eijlers al vroeg wat hij wilde. De Nieuwjaarsbrand van 1 januari 2001 leek een wrede streep te zetten door zijn grote handbaldroom. Maar Eijlers pakte de draad na een ziekenhuisopname weer op, samen met zijn vrienden, die ook ploeggenoten waren en in de eredivisie speelde. In het jaar voor de eerste landstitel van Volendam was de talentvolle doelman verkast naar het Duitse Solingen, waar hij zijn eerste avontuur beproefde. ,,Ik had van mijn 17e tot 23e jaar Ruud van den Broeck aanvankelijk als keeper voor me en daarna als keeperstrainer. Die man wist zoveel, noteerde alles, was streng en dat had ik toen nodig. Dat was het beste dat me kon overkomen. Daarna had ik bij zowel Solingen als Tusem Essen geen keeperstrainer en bij SC Magdeburg begon ik zelf met de co-trainer aparte trainingen te maken voor de keepers. Je kunt wel wat gaan doen, maar je moet weten waar wie aan moet werken.” ,,Toen ik zeven jaar geleden uit Duitsland vertrok en terugkeerde naar Volendam, hadden de vier beste clubs van de Bundesliga een keeperstrainer. Inmiddels is daar een licentie aan gehangen in Duitsland, je kunt er je keeperstrainersdiploma halen en bij de Duitse bond is er ook speciaal iemand voor aangesteld. Omdat we dat niet hebben in Nederland, heb ik alles wat ik in die jaren heb verzameld goed gedocumenteerd. Oefeningen, beschrijvingen, video’s, met álle facetten voor keepers. Daar is veel werk in gaan zitten. Via het NHV gaan we dit openbaar maken voor clubs en (keepers)trainers.” ,,Zeventig procent van het keepen wordt gevormd door de basiselementen, die andere dertig door inspiratie hoe je op dat moment de schutter dwingt ergens te schieten en hoeveel vertrouwen je voelt. We moeten in Nederland gewoon betere keepers krijgen”, zegt Eijlers. ,,Als je kijkt naar het EK, dan hebben 18 van de 24 deelnemende ploegen keepers uit de Champions League en sommige landen zelfs dubbel bezet. Wij moeten stappen omhoog maken. Wanneer ik op de HandbalAcademie nieuwe keepers zie in de leeftijd van vijftien jaar, dan zie ik snel waar we de komende twee jaar aan moeten werken. Waar we naar toe moeten, is dat keepers op hun vijftiende op een hoger niveau instappen. Dat betekent dat ze in de jaren tussen twaalf en vijftien een completere jeugdkeeper moeten worden. Daarop is het materiaal dat ik heb gemaakt gericht.” Zelf maakte hij op zijn 23e de overstap naar Duitsland.
. ,,Op mijn 20e was er al contact met het Deense GOG Gudme, waar ik ook een stage heb gedaan. Door de Nieuwjaarsbrand bleef het daarbij. In die tijd sprak ik er over met oud-keepers en ook met dorpsgenoot Marco Beers, die ook jaren in de Bundesliga heeft gespeeld. Ik wilde goed voorbereid zijn op wat ging komen.” Slechts een enkele keeper volgde zijn voorbeeld. ,,Ik liet destijds alles achter, was wel een beetje gek. Je moet uit je comfortzone gaan. Het moet moeilijk worden voor jezelf. ,,Wat je vaak hoort bij jonge spelers – of dat het hen wordt gevraagd – bij zo’n stap: kan ik dat wel? De enige manier om dat te ontdekken, is door het doen. En er alles voor te geven. Al moeten spelers en keepers niet te snel naar een buitenlandse competitie gaan. Je moet er psychosociaal ook klaar voor zijn. Het niveau van de BeNe League, waarop het eerste van Volendam speelt, is voor opkomende keepers uitstekend, mits je ook goede keeperstraining krijgt. En in die wedstrijden moet je eerst zorgen dat je je stempel op wedstrijden drukt. Als je dit consequent doet, kan je hierna in buitenlandse competities hoger instromen.” Valletjes zetten Rob Goudriaan maakte afgelopen zomer de stap van KRAS/Volendam naar Magdeburg. ,,Iets heel anders doen, daar word je ook als mens beter van. En in deze competities heb je veel wedstrijden op niveau. Evan de Lange (die van de zomer de overgang van Quintus naar Volendam maakte, red.) zal die stap naar bijvoorbeeld Duitsland ook wel gaan maken over enkele jaren.” Als keeper ben je soms schietschijf en moet je een beetje gek zijn. ,,Of juist erg slim”, pareert Eijlers. ,,Als keeper ben je onderdeel van een team én een individualist. Het beste van twee werelden. Je kunt bepalend zijn. Leert hoe je met je eigen mensen omgaat, met de tegenpartij, winnen, verliezen, plannetjes maken wanneer schutters gaan schieten. In het hoofd van een speler kruipen. Constant heb je wedstrijd in een wedstrijd, wie is de slimste. Als keeper moet je valletjes zetten, niet te snel naar een hoek gaan, niet te voorspelbaar zijn en een speler uit zijn ritme zien te krijgen als die wel enkele keren scoort. Mentaal gezien is het van belang als je de eerste ballen stopt.” Tegenwoordig kijkt Eijlers vaak beelden met de keepers die hij traint. ,,Ik kijk altijd eerst hoe het werkt bij bepaalde keepers, waar ze zich het beste bij voelen. De één kijkt graag beelden en haalt daar veel informatie uit, de ander wil eerst zelf de dingen ontdekken in het veld.” Ontdekken is iets wat zijn eigen kinderen ook graag doen: beide – Sophie en Daan – staan ze ook tussen de palen op het handbalveld. ,,Sophie is voor het Amsterdamse VOC gaan spelen en krijgt daar keeperstraining. Dat ervaart zij als erg prettig.” Haar vader doet dat inmiddels ook met Volendamse jeugd van middelbare leeftijd. Vorig jaar zomer werd de ‘Handbalskoal’ opgericht, door voormalig topspelers van KRAS/Volendam, Eijlers, Tom Schilder, Dirk Tuip en Joey Duin. ,,In het land waren al meer handbalscholen. Wij geven kinderen de kans om ’s morgens vroeg twee keer te trainen en dat is ontzettend leuk Als je een goede keeperstrainer hebt, zie je de dingen samen sneller, dan gaat je vooruitgang ook sneller. Op je vijftiende duurt iets een paar maanden, qua progressie, op je twaalfde een paar weken.”
Eén van de eerste exponenten van die lokale ‘Skoal’ – de zestienjarige Volendammer Mirddyn Tol – maakte onlangs in een week tijd zijn debuut in zowel het eerste van Kras/Volendam als Oranje Onder 17. ,,Eén van de keepers was ziek, normaal gesproken gaat de keeper van het tweede team, Mike Zwarthoed, dan mee, maar vanwege zijn ervaring was het beter om die met het tweede mee te laten gaan. Die staan in het rechterrijtje van de eredivisie en daar telt elk punt. Omdat het eerste in de BeNe League-wedstrijd een goede voorsprong had, kon Mirddyn invallen en dat was een mooie beloning voor hem. Hij is er goed mee bezig en groeit enorm. Bij Oranje Onder 17 zag ik hem in België heel sterk keepen tegen Letland, hij liet zich gelden, dat was goed om te zien.” Straks debuteert Oranje op het grote WK (in 1961 was het voor Blanden), dus ook de keepers en Eijlers als trainer. ,,Op het Europese continent zie je weinig keepers van daarbuiten, misschien uit Tunesië, Egypte, maar niet uit de VS bijvoorbeeld. Japan en China hebben kleine en snelle keepers, dat vind ik leuk om te zien.” Argentinië is voor Oranje de onbekende tegenstander. ,,Ik heb vroegtijdig beelden gekregen van wedstrijden tegen Venezuela en Chili. In deze tijd blijft niks onbekend. Dus daar kunnen we ons voordeel mee doen.” ,,Argentinië is het sterkste team van Zuid-Amerika, maar wij moeten die wedstrijd wel winnen.” De eerste drie landen van de vier in de poule (met verder Noord-Macedonië en Noorwegen), gaan door. ,,Het is dus meteen een finale. We leven van wedstrijd tot wedstrijd. Hopelijk kun je tegen Noorwegen er wat vrijer in gaan. Je bent nooit kansloos, maar dat is een top zesland.” ,,Ik kijk er naar uit, er is deze week hard getraind, iedereen heeft gespeeld in de oefenwedstrijden, iedereen heeft rust gekregen, we hebben videobeelden gekeken, we zijn goed voorbereid, zodat we die Argentinië vrijdag opeten.” Voor Eijlers is het een druk programma. ,,Voor het eerst is ook een Nederland B opgeroepen, die parallel aan het A-team traint. Dat is een hele goede zaak, dan zet en zie je de andere jonge keepers ook aan het werk. Zij zien het A-team trainen, de bondscoaches lopen rond, dat is een stimulans en zeer waardevol. Dat maakt het een druk schema, maar wel heel mooi, om met jongeren te werken.” En als dan straks de gelegenheid zich voordoet, ziet hij zichzelf nóg eens een rentree maken én een debuut op het WK, als veertiger? ,,Ik hoop er stiekem toch wel even op”, lacht Gerrie. ,,Dat was toch leuk, vorig jaar. Wie weet…”
Tekst: Eddy Veerman
