'Handbal is een deel van ons leven geworden'
Een handballoos jaartje was er voor Mike Visser (14) voor nodig om erachter te komen dat hij eigenlijk niet zonder handbal kan. Vader Jack en moeder Margaret zijn vaak in de sporthal te vinden, evenals dochter Emily (12). Toen Mike ervoor koos om weer lid te worden van HV KRAS/Volendam, was het gezin op sportgebied weer herenigd. Dit tot vreugde van zijn handbalgekke ouders. “Hij hoort gewoon in het oranje shirt van KRAS/Volendam.”
Vanaf de mini’s is Mike al lid van de handbalclub en hij heeft het er altijd erg naar zijn zin. Maar op een zeker moment verloor hij zijn interesse in de sport. De tiener combineerde handbal al met taekwondo en besloot vanaf dat moment verder te gaan in de zelfverdedigingssport. “Natuurlijk vonden wij het jammer dat hij niet meer handbalde”, begint Margaret. “Door onze kinderen zijn Jack en ik ons gaan interesseren in handbal en nu is de sporthal haast ons tweede huis. Maar als hij liever een andere sport wil beoefenen dan steunen wij hem daar uiteraard in. Hij merkte alleen al snel dat zijn conditie die hij had opgebouwd met handbal verdween. Daarnaast kwam hij erachter dat sporten in teamverband hem veel beter ligt en dat de handbaltrainingen een stuk gevarieerder waren dan de taekwondolessen.”
Het duurde niet lang voor Mike doorhad dat hij toch liever een handbal snoeihard op het doel werpt. “Mike zag dat wij vaak op de club te vinden waren. Dat trok hem toch wel weer een beetje”, gaat Jack verder. “En daarbij kwam dat er ook meer jongens lid werden van de handbal. Hij kreeg vanzelf weer zin en nu heeft hij de smaak weer helemaal te pakken.”
Zoals gezegd zijn ook Margaret en Jack bevangen door het handbalvirus. Het duo slaat geen thuiswedstrijd van de Heren-1 over. Daarnaast is Margaret vanaf de E-jeugd één van de coaches van het handbalteam van Emily. Margaret: “Het gaat vanzelf. De Opperdam wordt een vertrouwde omgeving. Met Koningsdag hebben we er bijvoorbeeld een hele dag erg gezellig gezeten. En je verrijkt je sociale leven. Je komt met ouders van ploeggenoten van Mike en Emily in contact en je ontmoet andere mensen. Erg gezellig. En omdat je zo betrokken raakt, rol je er vanzelf als coach in.”
Jack: “Als de kinderen aan het handballen zijn genieten wij. Hen bezig zien is prachtig. Het maakt me trots als Mike scoort of goed speelt. Het plezier straalt van hem af.”
Altijd gooien met een bal
Waar veel kinderen in de jonge jaren vanzelf tegen een bal beginnen te trappen, geldt voor Mike dat hij juist zijn handen niet van de bal af kon houden. Margaret: “Vanaf het begin gooide hij al met een bal. Schoppen deed hij nooit. Dat was voor ons ook de reden dat we Mike nooit hebben ingeschreven bij de voetbalclub. Je kan achteraf zeggen dat handbal er toen al bij hem in zat.”
Jack: “Vanaf de mini’s worden de kinderen het handbalspelletje spelenderwijs bijgebracht. Onder andere Maart Admiraal pakt dat in het begin erg goed op met de kinderen. Er is totaal geen druk van het ‘moeten presteren’. Pas later wordt er goed gekeken naar het niveau.”
“Nu komt Mike soms thuis met enorme spierpijn”, schiet Margaret in de lach. “De jongens beginnen rustig aan met krachttraining en je merkt dat hij daardoor verandert. Hij wordt sterker en zijn bouw wordt breder. En de jongens die het echt in de vingers hebben mogen meedoen met een oudere ploeg en dat stimuleert hen om nóg beter te worden. Ook is Mike erg enthousiast dat hij training krijgt van spelers van de herenselectie, zoals Rick Zwarthoed en vorig seizoen ook van Beau Molenaar. Daarnaast is alles goed geregeld bij de club, tot het vervoer met een busje naar uitwedstrijden aan toe. Er moet dan nog wel een extra auto geregeld worden zodat iedereen mee kan, maar dan ben je zelf, als elke ouder een keer rijdt, misschien maar één keer aan de beurt.”
Een aantal maanden geleden nam het team van Mike deel aan een internationaal toernooi in België. Volgens de tiener zelf is dat vooralsnog hét hoogtepunt van zijn handbaljaren bij KRAS/Volendam. “Onze trainer Rick Zwarthoed vroeg of wij mee wilden doen aan dat toernooi. Natuurlijk wilden we dat! Het voelde als een avontuur. We speelden tegen teams uit Polen en België en daar leer je veel van. Door die ervaring heb ik nu nog meer zin om te handballen.”
Geen zitjes
Zijn favoriet Tom Schilder is inmiddels gestopt met handbal, maar wat Mike (en zijn ouders) betreft speelt ook hij over een aantal jaren als cirkelloper in de eerste herenselectie. “Ik zou het wel willen ja, profhandballer worden”, zegt hij. “Maar nu is plezier het belangrijkste. Ik zie mezelf nog lang handballer blijven. Om mij heen doen al wel wat jongens aan zitjes, maar dat trekt mij allemaal nog niet.”
Margaret: “Mike heeft net het contract van Glashelder (waarmee kinderen worden gestimuleerd om het nuttigen van alcoholische dranken zo lang mogelijk uit te stellen, red.) verlengd. Ook Emily doet er vanaf dit jaar voor het eerst aan mee. Als ouder vind ik het een goede stimulans om het drankgebruik uit te stellen. Je krijgt een cadeaubon van Theo Tol en bij verlenging van het contract krijg je opnieuw een cadeaubon én nog eens de helft van de contributie terug. Je maakt kinderen met de campagne bewust van wat alcohol op jonge leeftijd met je doet.”
“Ik zou graag zien dat handbal nog meer gaat leven in Volendam”, vult Jack aan. “De goede prestaties van de Nederlandse handbalsters hebben een positieve factor voor de sport. Ouders zouden meer moeten gaan kijken bij de Heren-1, zodat zij kunnen zien wat het inhoudt. Zo kunnen zij ervaren dat het echt geen sport voor watjes is, zoals sommigen denken, want het gaat er af en toe best hard aan toe. Ik heb het idee dat veel mensen niet weten dat het zo’n mooie sport is. Als de ouders enthousiast zijn schrijven zij hun kind sneller in als lid. Handbal is inmiddels een deel van ons leven. En onze kinderen hebben het bij KRAS/Volendam ontzettend naar hun zin.”
Enthousiast geraakt? Meld jouw zoon dan aan als lid bij HV KRAS/Volendam. Of laat hem kennis maken met de handbalsport door vrijblijvend mee te doen met een proeftraining. Kijk voor de mogelijkheden op onze website www.handbalvolendam.nl (onder het kopje ‘wie zijn wij?’ klik je op ‘lid worden’) of neem contact op met Maart Admiraal via 06-17034660. Na 18.30 uur is zij bereikbaar voor alle vragen.
