Handballers winnen aan de hand van uitblinkende Schotse doelman
Artikel uit de NIVO
Kras/Volendam als ‘stepping stone’ Handballers winnen aan de hand van uitblinkende Schotse doelman
Spelers uit Zweden en Frankrijk, een Amerikaanse coach; de laatste seizoenen werd HV Kras/Volendam een smeltkroes van handballers van over de dorps- en landsgrenzen. Dit seizoen scoren tot dusver twee Duitse opbouwers veelvuldig, is er een Portugees én – misschien het meest opmerkelijk – een Schotse keeper. Craig McClelland werd zaterdagavond uitblinker in de thuiswedstrijd tegen Bevo (30-23) en daar was de Brit ontzettend blij mee. ,,Vorige week tegen Tachos vlogen alle ballen er in en ook op de training dacht ik: wat is er aan de hand? Dat was frustrerend.”
Eerder zat juist de andere nieuwe doelman, Evan de Lange, goed in de wedstrijd. Die kreeg deze keer geen vat op de spelers uit Panningen, die overigens al na een paar minuten voormalig international Dario Polman geblesseerd zagen afhaken. Tot aan de rust ging het gelijk op. McClelland had toen al de plek ingenomen van De Lange en de ene na de andere redding zorgde ervoor dat hij de handen van het publiek op elkaar kreeg. Ook de paal hielp hem een handje. ,,Altijd moet je voorafgaand even de lat en de paal aantikken, zodat ze je vriend worden”, knipoogde de Brit. In de tweede helft ging de 23-jarige Schot door met waar hij was gebleven en dat stelde de spelers voor hem in staat om verschil te maken. De thuisploeg speelde een aantal goede aanvallen en liep uit naar een verschil van vier (20-16).
De schutters van Bevo vonden telkens McClelland op hun weg en uiteindelijk werd het verschil nog groter. De Schot toonde na afloop ook nog zijn betrokkenheid bij de geblesseerde Polman. ,,Ik had deze week beelden gekeken van Bevo en zag dat Dario de belangrijkste speler was. Ik heb dyslexie, dus voor mij moet alles visueel worden gemaakt. Daarbij schrijf ik alles gedetailleerd op en zo moet ik zorgen dat ik de patronen van een speler herken.” ,,Dat lukte goed. In het begin van de competitie kon ik niet spelen vanwege voedselvergiftiging en vorige week was de eerste thuiswedstrijd een nachtmerrie. Je wilt altijd het beste laten zien en dan is dat je eerste wedstrijd voor het thuispubliek… Ik heb mezelf geanalyseerd en goed voorbereid. Ik ben heel blij dat het nu goed ging. Hoe logisch het is dat een Schotse speler naar Volendam komt? Helemaal niet. Ik ben de eerste Schotse profspeler hier in Nederland.”
De in Irvine geboren McClelland begon pas op zijn zestiende met handbal. ,,Ik was voetbalkeeper en speelde ijshockey. Op een gegeven moment heb ik me meer op ijshockey gefocust, vervolgens vroeg een vriend van me of ik in het handbaldoel wilde gaan staan, want ze hadden geen keeper. Kwam ik daar in korte broek en een shirt met korte mouwen, zag je vervolgens overal plekken op mijn armen en benen van de harde ballen”, breekt een grote lach door. Via Livingston maakte hij de stap naar handballand Denemarken. ,,Ik speelde in het jeugdteam van Groot-Brittannië. We zijn geen grote handbalnatie, maar speelden goed in bepaalde interlands. Zelf ging ik naar de academie van Aarhus en meerdere jongens maakten die stap, om zo te proberen het niveau van Britse jonge spelers omhoog te pushen. We hadden een Portugese coach bij het nationale team en ik vroeg hem of hij dacht dat ik me ergens verder kon ontwikkelen en hij vond van wel. Hij bood me zijn hulp aan om bij een club in Portugal aan de slag te gaan. Na twee jaar bij Aguas Santas speelde ik afgelopen seizoen als eerste Schotse prof bij Vitória. Dat waren grote springplanken en vervolgens kwam er nog zo’n kans op een ‘massive stepping stone’”, doelt hij op Kras/Volendam.
,,Ik heb enkele goede coaches gehad om van te leren, verschillende handbalstijlen. En dat is nu hier ook. Dit was wel verrassend. Ik hoorde van de interesse van Volendam en anderhalve week later verhuisde ik naar hier. ‘I love being here’. De mensen, de omgeving.” En naast trainer Geert Hinskens heeft hij te maken met de bevlogen keeperstrainer Gerrie Eijlers, die jaren achtereen in de Bundesliga keepte. ,,Hij laat me elke dinsdag en donderdag kapot gaan op de training, maar ik houd er van om zo te trainen. Dit is het best voor mij, om te leren van zulke mensen met ervaring. Hij is gepassioneerd, geeft zoveel tips, let op de kleine details. Iedere keeper heeft een eigen stijl, ook ik. Maar ik probeer ook toe te passen wat ik nog niet had en Gerrie me aanreikt.”
Tekst: Eddy Veerman
Foto: clubfotograaf John Loch
