De wedstrijd van de D-jeugd
Schone shirts! Die hadden we vandaag! Bewijs daarvan prestenteerde zich in de appgroep, met foto's en al. Dat is belangrijk, daar voelt een sporter zich prettig in, en presteert dan optimaal! Een prachtige dag met volop zonneschijn, en een samengesteld team als gevolg van ziekte en kwetsures bij de D2 en de D3, zorgden voor een team met voldoende wissels, ervaren coaching en een enthousiast gevolg van ouders en familie. Het gejuich op de tribune oversteeg elk clublied gezongen in een Kuip of Arena.
Na een vlekkeloze rit richting Hoogkarspel, verzamelde het team en de begeleiding zich in de kleedkamer van sporthal De Sluis, om zich voor te bereiden op de wedstrijd tegen D.T.S.'48 . Het beloofde veel goeds, want Mitch Bond beloofde iedereen en alles uit de weg te ruimen bij enige vorm van tegenstand, en Kees Zwarthoed wilde vast en zeker als doelman beginnen, zoals besloten tijdens de busrit, waarin Kees en coach Cees eensgezind genadeloos de benzineprijzen van de langs de weg tegengekomen pompen belachelijk hadden bevonden. Coach/trainster Joan, die (gelukkig voor ondergetekende) ook mee was, sprak de heren op geroutineerde wijze moed in, en de heren beloofden dan ook stellig aan haar aanwijzingen te voldoen.
Bij een overdaad aan team-tassen en shirts bleken er bij HV/Volendam drie spelers met nr 2 te spelen. Uiteraard door de begeleiding als slimme list bedacht, om de tegenstander te verwarren. Waarschijnlijk door niemand opgemerkt, heeft het, zo later bleek alleen mezelf verward.
De wedstrijd begon al met een tempo, die onze kanjers een beetje verrasten. De dames van D.T.S.'48 waren zéér fanatiek, en liepen al warm vanaf 09.00 in de ochtend. Kras/Volendam liep al in de vroege fase van de wedstrijd een significante achterstand op, die zich heimelijk bleek door te zetten.
Ondanks een aantal mooie doelpunten van Ryan Verdam, die met overhalen en atletische passeerbewegingen, zich weer eens bewees, en 100% scoorde op zijn genomen penalty's! En Evert Smit die na een aantal niet treffende kanonschoten uiteindelijk tóch de keepster wist te passeren,
wist zelfs een poging van Scott Visscher om te scoren het getij voor KrasVolendam niet te keren. De eerste helft eindigde in een een 16 - 6 achterstand.
Na een evaluatie van Joan in de rust, en een wederhorig overleg met het team, begon de tweede helft aanzienlijk beter! Ondanks dat de tegenstand te sterk bleef, wist Sem Doodeman, een werkelijk fantastisch doelpunt te maken. Ook Kees Zwarthoed bleek niet alleen als keeper gevaarlijk, maar scoorde ook even uit de losse pols. En terwijl Kees zijn zus en handbalster Lynn, de officials nog wees op een fout in het bijhouden van de score, liet ondertussen Mike Burger geen kans onbenut voorbij gaan! Hij speelde werkelijk een Top-wedstrijd, en scoorde meermaals genadeloos. In de wandelgangen rees dan ook het vermoeden, dat Mike na dit seizoen onder contract staat bij PSG.
Mitch Bond, ook wel (Kras-Rambo) genoemd, liep al bloedend na een gemene 'gniep' van de tegenstanders, gewoon het veld weer op, en scoorde meermaals. Jammer was wel, en natuurlijk ook mede-oorzaak van deze negatieve cijfers, de algehele toestand van Mike Schilder, die zich lijkbleek, niet voor de volle 100% kon geven vanwege aanhoudende ziekte.
Ook Stan Leeflang liet zich van zijn beste kant zien, en was vooral verdedigend weer niet te passeren. Gedurende de tweede helft keepte de voor deze gelegenheid speciaal aangetrokken Shane Keijzer gigantisch goed!! Een speler uit de E-jeugd waarop we dienen te letten!! Echter het geluk lacht je niet altijd toe, en op iedereen valt op zo'n dag wel wat aan te merken. Ik als Coach, had ook niet mijn beste haardag, en het scheidsrechters-duo, was lerende, zal dat nog een lange lange lange tijd zijn.
De Eindstand was uiteindelijk 34 - 14. Ik heb echter geen 34 tegendoelpunten gezien, en ook Joan heeft zich alleen maar geconcentreerd op onze 14 goals !
Zo mooi als het handballen is, is ook het moment na de wedstrijd dat de jongens de kantine inlopen, en zien dat er zakjes Haribo en AA-drink te koop is, bij elkaar aan tafel gaan zitten, en zich krom lachen om iemand die struikeld over een stoel! Voorts is de dag al bijna ten einde en rest zich alleen nog een onbekommerde reis terug naar Volendam. Terwijl iedereen zich klaarmaakt voor vertrek, overdonderden de moeders mij door de spelerstassen uit mijn handen te trekken voor een goeie wasbeurt.
Ik mocht zelf niet de shirts wassen, zij namen het voor hun rekening. De tassen waarin mijn zaalschoenen, portemonnee en sleutels van de bus zich bevonden. Met de overeenstemmende gedachte, mijn persoonlijke bezittingen zo snel mogelijk uit de tassen te halen en tevens samen te voegen. loop ik het parkeerterein op naar het busje met mijn zaalschoenen in de hand, en mezelf aftastend, zoekend naar de sleutels van ons busje. Totaal in paniek, en abusievelijk iedereen tot halt en zelfs ommekkeer (sorry fam. Schilder) manende. Vind ik uiteindelijk mijn persoonlijke bezittingen dan toch in mijn zaalschoenen waarin ik al mijn persoonlijke bezittingen had samengevoegd. En die zich bevonden in de Shirtjes-tas!
Schone shirts! die hebben we volgende week! Dat is belangrijk, daar voelt een sporter zich prettig in, en presteert dan optimaal!
