Inside HV KRAS/Volendam met Cees & Betty Zwarthoed
Elkaar niet bij de handbal leren kennen
HV KRAS/Volendam beschikt gelukkig over veel trouwe vrijwilligers en ook zitten daar echtparen tussen, waarvan zowel man als vrouw als vrijwilliger actief zijn bij de club. Cees Zwarthoed en zijn uit Broek in Waterland afkomstige vrouw Betty is zo’n paar dat zich beiden inzet voor de club. Op een vraag ter zake antwoordt Betty dat zij elkaar niet via de handbal hebben leren kennen. “Nee hoor,” zegt Betty: “we zijn in 1974 met elkaar in contact gekomen door een neef van mij dat een vriend van Cees was. Van het een kwam het ander en na een vierjarige verkering zijn we in 1978 getrouwd.”
Ooit nog zelf gehandbald
Cees heeft tijdens zijn jonge jaren zelf ook gehandbald. Hij was toen 14/15 jaar en speelde onder andere met Henk Koning, met een bijnaam die je tegenwoordig niet meer mag noemen, en Jan Tol. “Er werd toen nog getraind in een zaaltje van de Zusterschool.” vertelt
Cees, die in de loop der jaren zijn belangstelling voor het handbalspelletje had verloren. Inmiddels heeft hij deze hervonden in de variant ‘walking handball’, waaraan Cees wekelijks meedoet. Betty heeft het ook gedaan maar moest vanwege een handblessure helaas opgeven. Maar dé sport van Cees blijft sjoelen en daarvoor gaan Betty en Cees regelmatig terug naar de roots van Betty waar ze met een groep mensen in een competitie spelen.
Vanaf 1986 actief
“In 1986 zijn we opnieuw in contact gekomen met de handbal toen Ronald, onze zoon, bij de eerste lichting van de mini’s ging handballen,” gaat Betty verder, “later ging ook onze dochter Marijke bij de mini’s spelen. Als één van onze kinderen speelde gingen wij als ouders altijd kijken. Zo kwam Siem Admiraal bij ons met de vraag of Cees misschien een busje wilde rijden naar en van de uitwedstrijden en toernooien. Uiteraard stemde Cees daarin mee.”
“Behalve chauffeur bij uitwedstrijden werd Cees ook al snel ingeschakeld bij de rommelmarkt die toen nog Koninginnedagviel. Eerst alleen nog op de dag zelf, maar al snel daarna ging hij samen met Siem ook de spullen voor de markt ophalen en sorteren. Dit werk doet hij nu nog onder meer met de zoon van Siem; Hans, Theo Blubber en Michael de Groot. “Zelf help ik met de rommelmarkt op de dag zelf en sta dan samen met Maart Admiraal achter een kraam. Sinds een paar jaar maak ik ook wat pakketjes voor de loterij.”
Terugblik op het verleden
Cees gaat wat terug naar het verleden en vervolgt: “In de tijd van het Gouwtje werd door de spelers van Heren 1 voor de wedstrijd brood met biefstuk gegeten. Destijds werkte ik mee bij het klaar maken van het eten en dekken van de tafels. Nadat het eten op was en alles opgeruimd, gingen de toenmalige vrijwilligers, waaronder ikzelf gelijk naar de Seinpaal om daar in de kantine te gaan helpen. Waar blijft de tijd?” En nu sta ik nog met veel plezier in de kantine van de Opperdam.”
Betty vertelt verder: “Als de Heren 1 speelden ging ik altijd kijken naar de wedstrijd en op een dag vroeg Agnes Bootsman of ik haar wilde helpen bij het kassawerk. Kaartjes verkopen, beoordelen wie gratis naar binnen mocht, geld tellen etc. Dat heb ik toen gedaan.
Toen Agnes er mee stopte heb ik haar werk overgenomen en heb daarbij heel veel hulp en steun gekregen van Aal Zwarthoed (Drum), die nog steeds mijn rechterhand is en die me vervangt als ik niet aanwezig kan zijn.”
Administratie kassazaken in goede handen
Behalve voor de kassa bij Heren 1 wedstrijden, is Betty ook verantwoordelijk voor de administratie rondom reserveringen bij belangrijke wedstrijden als een ‘Best of Three’, een bekerfinale en andere beslissende partijen. Er zullen weinig mensen zijn, die net zo nauwkeurig als Betty de administratie bij kunnen houden. Vriendelijk en vastberaden geeft ze aan wie nog wel of niet kan reserveren en wie wel of niet naar binnen mag.
Verder actualiseert ze voor ieder seizoen samen met Lies de Brak de lijst met mensen aan wie en waarom, welke vrije toegangskaart tot wedstrijden moet worden gegeven en deelt deze vervolgens uit aan het begin van het seizoen.
Handbal is sneller geworden
Beiden vinden dat het handbalspel in de loop der jaren sneller is geworden en hopen snel weer goede wedstrijden te kunnen volgen en weer actief te kunnen zijn binnen de club. In deze coronatijd met nagenoeg geen activiteiten in de Opperdam, missen ze hun activiteiten en vooral de menselijke contacten binnen de club toch wel. “We komen de coronatijd tot nu toe goed door, maar zien ook weinig mensen bij ons thuis. Tijdens de eerste lockdown in het voorjaar fietsten Cees en ik elke dag 20/25 kilometer per dag. Nu is dat helaas minder in verbandmet het weer. We hopen dat alles weer snel genormaliseerd zal zijn.” besluit Betty.
