Jongens C1 winnen laatste duel en worden nummer 2 van landelijke jeugddivisie
Ruim tweehonderd internationale vlaggen op de President Kennedylaan in Den Haag wapperen vrolijk in de lentewind en lijken ons uit te zwaaien op weg naar ons laatste duel tegen Hellas C1, dicht tegen het Haagse strand.
Het uitgangspunt is als volgt; Leidsche Rijn-Feyenoord (LR-F), Leidsche Rijn wint, Hellas-Volendam, winst Volendam, zal het Volendam zijn die op plek 1 eindigt en zich dan officieus kampioen van de jeugddivisie mag noemen. Dus de beste van Nederland. Dus de opdracht voor ons team is duidelijk, het enige wat er moet gebeuren is winnen. Best wel spannend dus.
De eerdere thuiswedstrijd tegen Hellas werd een complete walk-over in het voordeel van Volendam, dus vertrouwen is er zeker. Voordat onze wedstrijd van start gaat is er nog contact met de leiding van Leidsche Rijn, ruststand 8-11 in hun nadeel en dit is voor ons ongunstig, maar het tweede bericht is dat ze er vol voor willen gaan. Nu wij nog!
Team compleet, energie goed en onze keeper pakt de eerste bal. Dit wordt smullen! Luttele minuten later kijken we echter tegen een 5-1 achterstand aan en waar zij scoren lijkt bij ons de scherpte toch nog niet aanwezig. Bij het inbrengen van Collin Koning komt er wat meer snelheid in het spel en dit zorgt voor veel verwarring bij Hellas. Vince van der Zee krijgt hun linkshandige rechteropbouwer onder controle en blijkt duidelijk sterker dan zijn concurrent en keeper Rob Zwarthoed lijkt als herboren, is sterk in de hoeken en krijgt waar nodig de tips van onze topper Kevin Oud. Na uitstekend reparatiewerk van onze cirkelloper Robin Verheijden en de majestueuze Sam Bakker wordt de stand keurig naar 5-5 gebracht.
Via Watsapp komt het bericht door: LR-F, 15-15, nog 5 minuten. Enfin, dat het seizoen lang en slopend is, is wel duidelijk. Travis Koning loopt op zijn laatste benen, volhardend maar zichtbaar met pijn speelt hij zijn minuten maar moet de strijd uiteindelijk toch staken. De inmiddels vaste waarde Dex Veerman weet prima zijn plaats over te nemen, sterker nog, die kan op alle plaatsten ingezet worden. Onze eerste voorsprong is uiteindelijk pas bij 8-9 en natuurlijk vinden wij dit meer dan verdiend, de voorsprong houden we niet lang vol, maar is het wel genieten. Aanvallend is het zeker niet vlekkeloos maar verdedigend staan we goed. Met name verdedigt Jack Schuiling volwassen met zijn 13 jaar, en dit tegen mínimaal twee jaar oudere jongens.
“Ping”, 18-18 bij LR-F, 2 minuten te gaan….
We gaan rusten met een kleine achterstand en deze welkome rust moet de jongens wat ontspanning geven, maar ons doel is nog verre van gehaald, winst moet worden binnengehaald om überhaupt zicht te houden op plek 1. En op het moment dat onze tweede helft op punt van beginnen staat komt de eindstand van LR-F binnen, 18-20, jammer genoeg in ons nadeel. De jongens worden direct hierin deelgenoot en dit lijkt wat berusting en bevrijding te geven. Coen Zwarthoed neemt vanaf de eerste minuut de leiding en met lepe balletjes weet hij meerdere keren de prima spelende linkerhoek Dick Bond te bereiken, die op zijn beurt de goed keepende sluitpost van Hellas weet te verschalken. Luca Voight is vandaag minder gelukkig in de afronding, maar het siert hem dat hij blijft proberen, hij is een taaie, #topper!
Krachten vloeien weg bij alle spelers, maar onze keeper neemt ook nog eens alle fiducie weg in een goeie afloop voor Hellas. Twee penalty’s worden gekeerd en ook aanvallend zijn we nu bijna foutloos. Met nog twee minuten op de klok staan we 22-26 voor en als een lekkend luchtbed loopt de energie uit de wedstrijd. De eindstand wordt 24-26 voor Volendam, doel bereikt.
Volendam C1 wint 17 van zijn 20 wedstrijden, scoort meer doelpunten (624) dan iedereen, krijgt de minste doelpunten tegen (400), handbalt in de mooiste shirts en heeft de trouwste supporters. Voor de begeleiding zijn er lieve woorden van de ouders en worden spelers en coaches gefêteerd, waarvoor nogmaals mijn grote dank. Het was voor mij een grote eer om onderdeel geweest te zijn van deze geweldige groep jongens, die wellicht zullen gaan uitwaaien en een mooie (handbal)toekomst tegemoet zullen gaan.
Na afloop rijden we in colonne terug naar Volendam en passeren we wederom de tweehonderd wapperende vlaggen en in mijn ooghoek zie ik nog net de Nederlandse vlag, het Wilhelmus ontbreekt maar de vlag lijkt voor ons speciaal in top gehesen op het moment dat het busje langs rijdt, een glimlach kan ik niet onderdrukken.
