Al vanaf 2 november 2019, waarin we met één punt verschil verloren van VOC, thuis notabene, speelt de wedstrijd VOC-Volendam in de koppies van onze jongens, de trainers en de coaches. Gespannen gezichten, droge monden en trillende handen vooraf aan de wedstrijd het gevolg. Het meegereisde publiek zorgde voor een hele mooie sfeer ter plekke en iets later dan gepland begon de topper tussen beide teams.
De eerste twee minuten kwamen beide teams ongeschonden door, maar in de derde minuut wist VOC de eerste goal te maken. Het schroom moest eraf bij ons en bij wie moet je dan zijn; Collin Koning! Met gevaar voor eigen leven stortte hij zich in de verdediging van VOC en wonderwel kwam hij met bal boven, en rondde prima af in het hoekje, stand 1-1!
Vanaf dit moment werd eenieder aanwezig, getrakteerd op een heerlijk handbalduel en het spel golfde op en neer. Vanaf de stand 4-4 werd Volendam sterker en Coen Zwarthoed was degene die brutaal voor de voorsprong op het scorebord zorgde, 4-5!
Het geluid zwelde aan en het zelfvertrouwen groeide bij de mannen, en voor de gelegenheid aangevuld met twee vrouwen, Anna Jonk en Caitlyn Mooijer die hun mannetje stonden vandaag. Elke goal van Volendam werd vergezeld met een orkaan van geluid en de glimlach niet meer te onderdrukken bij mij. Achterin is het keeper Joey Koning die nog steeds groeiende is en ook vandaag heeft hij geweldige saves, trots op onze rots.
Niet de scheidsrechter of iemand anders, maar Jasper Tol was degene die het spel naar zijn hand zette, wat een baas! Elke aanval werd opgezet via zijn hand en bijna achteloos zette hij eenieder vrij voor de keeper en zo ook Caitlyn Mooijer, en zij wilde vandaag alleen maar mooie goals maken, dus die besloot om alles maar in de kruising te gooien, en eigenlijk tellen die dubbel. Waar de meesten links of rechts kiezen in het leven is Vince van der Zee degene die het liefst rechtdoor gaat, ook in het handbal en hij deed dit dus ook in de laatste minuut voor rust door vanaf een meter of 12 rechtdoor naar de cirkel te spurten en de 10e voor Volendam te maken en daarmee was de terechte ruststand 8-10 voor de onzen.
Er waren geen verbeterpunten in de rust en we starten precies zoals we geëindigd waren, Vince rondde prima af en de stand 8-11 werd comfortabeler, wellicht iets te..? Robin Verheijden was degene die op de meeste posities speelde vandaag en dat ook met verve deed, overal stond hij zijn mannetje en waar hij kon, hielp hij zijn teamgenoten en samen met Coen Bosma op de rechterzijde zorgde ze eigenlijk dat er niemand meer langs kwam met een bal. Een zeldzaam foutje achterin bij VOC werd direct opgemerkt door Travis Koning en hij onderschepte de bal. Het geluid verstomde en ademen werd hoorbaar. Travis snelde zich richting de goal en gooide met alles wat hij had de bal richting het doel, keurig laag en richting de hoek.... paal! De vermoeidheid sloeg aan beide kanten toe en de comfortabele marge van drie verdween als sneeuw voor de zon, 16-16!
Nog een paar minuten op de klok en VOC pakte voor het eerst na de 4 minuut een voorsprong. Het zal toch niet... VOC maakte de 17-16 maar de technisch begaafde Coen Zwarthoed maakte prima gelijk waarna de klok nog iets meer dan 2 minuten aangaf en de stand 17-17 was. De tegenstander is heel sluw en pakte met nog anderhalve minuut op de klok de voorsprong maar eindbaas Jasper maakte kiezelhard de 18-18 op precies één minuut voor het einde. De aanval van VOC loopt direct spaak en de klok geeft 45 seconden aan. Vince neemt over en de pass is op Robin, hij verlegt het spel naar Jasper. Jasper, zichtbaar in twijfel, maar hij gaat aan vanaf de negenmeter-lijn en hij gaat voor de goal, hij gooit, snoeihard, hij mist...27 Seconden resteren en VOC ruikt bloed, de aanval wordt opgezet maar wij staan goed, geen mogelijkheden dus er wordt vanaf een meter of 10 op doel gegooid, best hard, het net bolt, gejuich vanaf de VOC-zijde... mis! De bal gaat over en slaat dood in het net achter het doel. De glimlach wordt een opgeluchte lach en de laatste seconden worden juichend aanschouwd en bij het gaan van de zoemer is het applaus harder dan gebruikelijk, en ook beide teams zijn blij.
De eindstand geeft precies de krachtsverhoudingen weer en had zomaar andersom kunnen zijn,18-18.Wát een wedstrijd, wát een team, wát een trainers en wát een publiek.
JasperTol (6) Coen Zwarthoed (4) Vince v.d.Zee (3) Caitlyn Mooijer (3) Collin Koning (2). Graag tot volgende week. Tom v.d.Zee.