Koken en schoonmaken voor een appelpunt
Het binnen halen van jonge en nieuwe vrijwilligers wordt de laatste tijd steeds moeilijker, maar gelukkig voor HV KRAS/Volendam kan de vereniging nog altijd rekenen op een aantal jeugdig-ogende dames. Al behoort het overgrote deel toch al tot een leeftijdsgroep van middelbare leeftijd. Maar ook de jonge aanwas vrijwilligers laat zich gelden. En al die vrouwen hebben nog altijd hun dagelijkse, wekelijkse of maandelijkse werkzaamheden bij de club, die zij steeds weer met plezier en opgewekt ter handen nemen.
‘Dan gaan wij toch koken?’
Toen enige tijd geleden bekend werd dat de gezondheid van onze kantinebeheerder en kok, Paco Barcelo aan de slechtere hand was en de behandeling weleens lang zou kunnen duren, was er, behalve medeleven met Paco en zijn gezin, ook de praktische vraag wie er nu ging koken. Dat doet Paco namelijk vier keer per week. “Als je echt omhoog zit, dan kunnen wij ook wel komen koken hoor,” zo vertelden enkele jongedames tegen het management. “Of je nou voor vijf of voor vijftien mensen kookt, het blijft hetzelfde. Het duurt alleen wat langer. En we kunnen het met z’n tweeën doen!” Het voelt als een geschenk dat zulke vrijwilligers nog bestaan. Die naast hun gebruikelijke taken voor de vereniging, meteen de schouders zetten onder een onverwachte activiteit, die door moet gaan. Ze hadden zelfs al een concept ‘kookschema’ opgesteld.
Schoonmaakbrigade
Maar dit was nog niet alles. Want wie niet in staat is om te werken, kan zijn keuken en zijn kantine ook niet schoonhouden. Dus behalve potentiële kooksters meldden zich ook nog dames die die schoonmaakklus wel op zich wilden nemen. Maart Admiraal, niet ‘zomaar de eerste, de beste binnen HV KRAS/Volendam’ zou wel een groep vrouwen mobiliseren en jawel hoor, na een paar dagen werd er een ‘schoonmaakbrigade’ van tien vrouw sterk opgetrommeld. Voorzien van allerhande schoonmaakmiddelen, bezems en andere accessoires. Deze eerste avond werd al vast de keuken en een aantal andere ruimtes schoongemaakt. En niet zo’n beetje ook. Gaar Zoutberg (Politiek) lag in een kast om hierbinnen overal beter bij te kunnen. Geen hoekje mocht worden overgeslagen.
Koffie met een appelpunt
Omdat de ploeg na de eerste avond de klus niet helemaal had geklaard, hebben ze zonder een vraag of opdracht van wie dan ook, besloten een tweede avond terug te komen. Wederom stelde een aantal dames zich beschikbaar om een vrije avond op te offeren voor de handbalclub. En van een vergoeding willen ze niets weten. “Doe halverwege de avond maar een koppie met een appelpunt ofzo, want van hard werken krijg je honger.” Dat is het minste dat wij kunnen betekenen voor deze toppers.
Hulde en dank aan deze vrijwilligersgroep!
