Nieuwe stagiaire bij HV KRAS/Volendam: Koji Kaijwara
Stages maken tegenwoordig een belangrijk deel uit van studies, namelijk zo'n dertig procent van de opleidingstijd. Dit is logisch gezien het competentiegerichte leren. HV KRAS/Volendam biedt daarom ruimte voor stagiaires, inclusief internationale studenten, om bij te dragen aan de vereniging en om de ontwikkeling van de stagiaires te ondersteunen.
Tijdens een stage bij HV KRAS/Volendam worden stagiaires nooit in het diepe gegooid. Ze krijgen dagelijkse begeleiding van leden of medewerkers van de vereniging.
Graag willen we onze nieuwste stagiair introduceren, die iets over zichzelf zal vertellen:
Vertel ons iets over jezelf.
Hallo, mijn naam is Koji Kajiwara en ik kom uit Fukuoka, Japan. Noem me alsjeblieft "Koji". Fukuoka ligt in het zuidwesten van Japan en staat bekend om RAMEN-noedels. Het wordt in Japan ook wel "de toegangspoort tot Azië" genoemd. Fukuoka ligt dichter bij Zuid-Korea dan Tokyo. We kunnen zelfs naar Zuid-Korea zwemmen!
Mijn geboorteplaats staat ook bekend om de Yakuza, de Japanse maffia. Wees dus voorzichtig om mij niet boos te maken, anders verlies je misschien een vinger...
Ik ben in maart afgestudeerd aan de graduate school van de Fukuoka Universiteit. Mijn hoofdvak was Sportwetenschappen en ik bestudeerde spierdynamiek in een hoge-druk omgeving. Ik heb zes jaar lang handbal gespeeld sinds ik 12 jaar oud was. Ik was een kleine middenachter en aanvoerder van het team. Na mijn toetreding tot het universiteitshandbalteam ben ik gestopt als speler. Op aanbeveling van de hoofdcoach van mijn middelbare school heb ik mijn scheidsrechterlicentie behaald en me sindsdien gericht op scheidsrechterwerk. Ik heb deelgenomen aan de Referee Academy, een speciaal programma om jonge elite scheidsrechters te ontwikkelen. Twee jaar lang kreeg ik les van Japanse internationale scheidsrechters en in 2020 behaalde ik mijn hoogste licentie. Sinds het seizoen 2021-2022 fluit ik in de Japan Handball League, de hoogste handbalcompetitie in Japan, als de jongste scheidsrechter. Mijn doel als scheidsrechter is om internationaal scheidsrechter te worden en de Olympische Spelen, het Wereldkampioenschap en de Champions League te kunnen fluiten.
Overigens hou ik enorm van reizen! Ik ben al in 20 landen geweest. Het zou leuk zijn als je je aanbevelingen en herinneringen over het buitenland met mij deelt.
Hoe pas je je aan het leven hier aan, en welke verschillen heb je opgemerkt tussen de Japanse en lokale cultuur, vooral in de sport?
Dit is mijn derde keer in Nederland en ik heb al enige kennis over jullie land. Wat me het meest opvalt aan Nederlanders is dat ze directer en eerlijker zijn dan Japanners. Wij Japanners spreken vaak indirect, maar hier probeer ik te zeggen wat ik echt denk en wil doen.
Een ander verschil in sport tussen Japan en Nederland is de sportclubcultuur. Afgelopen winter heb ik een handbalwedstrijd van Volendam bekeken met Joost, en ik was verbaasd dat de club zijn eigen arena heeft, de toeschouwers koffie drinken in het clubhuis, en spelers na de wedstrijd kunnen dineren. Niet alleen op de wedstrijddag, maar ook op sociale media zag ik dat de club lokale evenementen organiseert zoals barbecues en rommelmarkten. Dit is heel normaal voor jullie, maar ongelooflijk voor Japanners, vooral in handbal. En de supporters waren erg enthousiast! Ik voelde dat ze samen met de spelers vochten. Soms moedigen ze aan, soms klagen ze. Natuurlijk beledigen ze soms ook de scheidsrechters... dat hoort bij hun werk, maar het is zeker moeilijk voor mij.
Kun je eerdere ervaringen met handbal of andere sporten delen, en hoe denk je dat deze ervaringen ons club ten goede zullen komen?
De eerste sport die ik beoefende was karate, waarin ik een zwarte band behaalde en vier keer deelnam aan nationale competities. Karate leerde me geduld en beleefdheid. De intensieve training vereiste concentratie en herhaling, wat me leerde hoe ik gefocust en veerkrachtig kan blijven in moeilijke situaties. Ik leerde uitdagingen te overwinnen en gedisciplineerd te blijven. Karate benadrukt ook respect – alles begint en eindigt met een buiging, wat ons eraan herinnert onze coaches en tegenstanders te waarderen.
Na karate begon ik handbal te spelen tijdens mijn junior en middelbare schooljaren. Onze hoofdcoaches waren vaak afwezig vanwege hun drukke schema’s, dus nam ik als teamcaptain het initiatief om zelf oefensessies te ontwerpen, vaak met behulp van YouTube. Deze ervaring heeft mijn leiderschapsvaardigheden aangescherpt, omdat ik het team moest motiveren en organiseren. Daarnaast ben ik al meer dan zeven jaar handbalscheidsrechter. Deze rol vereist kalm en onpartijdig gedrag. Onze werk wordt vaak niet opgemerkt, maar wedstrijden kunnen niet doorgaan zonder ons.
Deze ervaringen in karate en handbal zorgen ervoor dat ik altijd een leiderschapsrol op me neem in projecten en geduldig en kalm ben bij het oplossen van problemen wanneer deze zich voordoen.
Wat zijn je belangrijkste doelen en verwachtingen tijdens je stage bij ons, zowel professioneel als persoonlijk?
Het belangrijkste doel waarvoor ik hier ben gekomen, is om veel nieuwe dingen te ervaren en een baan in Nederland te vinden. Ik heb sport gestudeerd aan de universiteit en de graduate school en ben geïnteresseerd in de Europese sportcultuur. Het zou geweldig zijn om te leren hoe sportclubs bijdragen aan de lokale gemeenschap.
Ik ben erg enthousiast om nieuwe mensen te ontmoeten, veel met hen te communiceren en mijn kennis te verbreden. Mijn Engels is nog niet perfect, en mijn Nederlands is slecht... Ik hoop dat jullie me willen helpen mijn Nederlands te verbeteren!
Wat ga je hier doen?
Ik probeer een baan in Nederland te vinden en hierheen te verhuizen, dus dit is mijn belangrijkste doel om hier te komen. Ik waardeer het dat jullie club mij de kans geeft om hier te werken. Ik zal proberen uit te vinden welk soort werk het beste bij mij past terwijl ik hier ben. Ik wil graag veel dingen proberen en kansen creëren voor mijn toekomst.
Het zou geweldig zijn als ik de kans krijg om handbalwedstrijden te fluiten.
Wil je verder nog iets vertellen?
Hartelijk dank dat jullie mij deze kans geven. Ik beloof altijd hard te werken en bij te dragen aan iedereen. Ik weet dat ik op veel gebieden niet perfect ben, maar ik ben blij dat jullie mij steunen. Ik ben klein van stuk, maar ik heb een grote passie! Dank je wel.
Vind jij het ook interessant om stage te lopen bij HV KRAS/Volendam meldt je dan aan bij j.baijens@handbalvolendam.nl
