Onderscheidingen en gemengde gevoelens na EK met Jong Oranje
De jeugdinternationals van HV KRAS/Volendam hebben zich bij Jong Oranje laten gelden tijdens het EK voor B-landen in Montenegro. Met persoonlijke onderscheidingen en goed spel waren Florent Bourget, Sander Visser en Tim Claessens met hun ploeg een tegenstander om rekening mee te houden. Desondanks kijken de handballers met gemengde gevoelens terug op het toernooi. Jong Oranje dwong met een vijfde plaats immers niet de gewenste promotie naar de A-groep af. Ruim twee weken na afloop blikken Visser en Claessens terug op het avontuur in het oosten van Europa.
"Het was een hele leerzame ervaring", begint Claessens. "Het was duidelijk te zien dat we als groep door de jaren heen grote stappen hebben gemaakt. Ondanks het tegenvallende resultaat hebben we toch laten zien dat we kunnen handballen."
Onoverbrugbaar
De ploeg van bondscoach Edwin Kippers begon voorspoedig aan de groepsfase van het toernooi. Met overwinningen op Kosovo (34-21) en Bulgarije (38-20) en een puntendeling tegen Oostenrijk (25-25) deed de ploeg mee om de bovenste plaatsen in de groep. Het cruciale treffen met Tsjechië ging echter verloren (27-24), waardoor Jong Oranje plaatsing voor de halve finales niet meer in eigen hand had. Toen de Tsjechen vervolgens ook nog verrassend van Oostenrijk wonnen kwamen de oranjehemden op een onoverbrugbare achterstand te staan. Hier kon de ruime overwinning op Moldavië (33-24) ook niets meer aan veranderen.
"We hebben het tegen Tsjechië laten liggen", oordeelde Visser. "We gingen in die wedstrijd gelijk op, maar de nederlaag was niet helemaal terecht." Claessens sluit zich hierbij aan. "Dat was, net als het gelijke spel tegen Oostenrijk, erg onnodig. Het zat hem hierbij in de details. Ik ben van mening dat een voorbereiding waarbij we meer als groep samen waren geweest hierbij had kunnen helpen. Dan zouden we minder kleine foutjes maken en waren de wedstrijden misschien onze kant op gevallen. Aan de inzet lag het in ieder geval zeker niet.”
Na het mislopen van de halve finales ging de ploeg voor de nog hoogst haalbare klassering: de vijfde plaats. Door overwinningen op Slowakije (26-23) en Turkije (36-31) werd deze notering dan ook in de wacht gesleept. Dit was echter slechts een doekje voor het bloeden. “Het maakte iets goed, maar ik had toch een flinke kater doordat we niet het gewenste resultaat hadden behaald. Je gaat natuurlijk niet naar zo’n toernooi om te verliezen.” Ook Visser houdt gemengde gevoelens over aan het toernooi. “We gingen voor de eerste plaats en als je dan vijfde wordt is dat natuurlijk teleurstellend.”
Onderscheidingen
De handballers van KRAS/Volendam waren tijdens het toernooi belangrijke krachten in de ploeg van Kippers. Zo werd Visser in de wedstrijd tegen Moldavië verkozen tot man of the match, terwijl Bourget dit kunstje tegen Turkije herhaalde. De meeste persoonlijke onderscheidingen kwamen echter op naam van Claessens. Naast dat hij tegen Oostenrijk en Slowakije de beste speler op het veld was, werd hij door de EHF ook nog verkozen tot beste cirkelspeler van het toernooi. Hierdoor zat hij samen met ploeggenoot Ivar Stavast (OCI-Lions), die tot MVP van het toernooi werd bekroond, in het sterrenteam.
Claessens: "Vanuit persoonlijk opzicht kan ik zeggen dat ik een lekker toernooi heb gespeeld. Ik ben twee keer tot man of the match verkozen en was de beste cirkelspeler van het toernooi. Dat is zeker iets om trots op te zijn. Daarom vind ik het ook zo jammer dat we niet als team een prijs hebben gepakt en blijf ik toch een beetje in het negatieve hangen. Ik verkies het team namelijk altijd boven mezelf.”
