Artikel uit de Finalekrant van HV KRAS/Volendam en NIVO
‘WE HEBBEN NIET LATEN ZIEN WAT WE KUNNEN’
Hij bleef het proberen, wilde graag iets forceren, maar het tegenovergestelde overkwam Tim Roefs. De Brabander was op z’n zachtst gezegd ongelukkig in zijn keuzes. Pas tien minuten voor het einde brak een goede periode aan voor de Volendamse opbouwer, maar toen had Aalsmeer de landstitel al lang en breed binnen. ,,Je hebt er zoveel verwachtingen van, hier kijk je het hele seizoen naar uit. En dan dit…”
Afgelopen zomer kwam Tim zijn broer Jeroen Roefs, die een jaar eerder overkwam, vergezellen bij Volendam, afkomstig van Lions. Onlangs vond hij helemaal zijn draai, in die zin dat Roefs consistent speelde, net als zijn ploeggenoten. Er bloeide iets moois. ,,Vorige week verlies je met één goal verschil, maar we hadden dit seizoen twee keer hier bij Aalsmeer gewonnen, dus je weet dat het mogelijk is”, dacht hij vooraf nog. ,,Maar eigenlijk hadden we in het begin al geen grip op de wedstrijd. Voor mijn doen speelden we te snel uit ons systeem. In de rust praat je daar samen over in de kleedkamer. Maar we kregen geen grip op Aalsmeer. Ook in de tweede helft. Iedere fout die wij maakten, straften zij af met een bal in het lege doel. Daardoor zag je na vijf minuten al dat bij een aantal spelers de energie weg was. Ik snapte zelf ook niet dat heel veel jongens er toen al doorheen zaten. Om eerlijk te zijn speelde ik zelf ook geen goede wedstrijd, leed veel balverlies. Maar je moet méér blijven geven.”
,,Dit is eigenlijk een einde in stijl. Tijdens de BeNe League deden we regelmatig wedstrijden alles goed, om vervolgens op het einde alles te verpesten. Dat hebben we vorige week ook gedaan. Toen stonden we op voorsprong, maar verknalden we op het einde de wedstrijd. Daar gingen we in deze tweede wedstrijd mee verder. De oorzaak heeft verschillende factoren. Maar als je dan ook uit het verkeerde vaatje tapt, kun je de wedstrijd sowieso niet winnen, van zo’n sterk Aalsmeer.” ,,We wilden wel, maar het kwam er niet uit. En als we wat probeerden, zat het soms ook niet mee. In een kwartier handbal scoorden we na rust misschien vijf keer. En vloog de ene na de andere bal in ons lege doel. Al is de dekking zo grandioos – en die was niet best – als je aanvallend geen vuist maakt, kun je geen landskampioen worden.” ,,Ik ben trots op de jongens, een aantal van hen gaat stoppen en daar ben ik meteen na de wedstrijd op afgestapt, om ze te bedanken. Maar dan loop je vervolgens naar het publiek dat is meegekomen uit Volendam, dan voel je je verschrikkelijk en de manier waarop dit is verlopen zal nog wel even nadreunen. Ik had vorig jaar ook al de finale verloren met Lions, van Aalsmeer. Maar nu, nu hebben we niet laten zien wat we kunnen en dat is het allerpijnlijkst. Ook dat ik zelf aanvallend de eerste vijftig minuten niet heb laten zien wat ik moest laten zien. Echt balen. Volgend jaar maar beter…”
Tekst: Eddy Veerman
Foto: clubfotograaf John Loch