Tom Zwarthoed: ‘Van voetbalkeeper naar jeugdinternational op de handbalacademie’
Het was een blakke maandagavond in 2015 toen je voor het eerst je gezicht liet zien op de trainingsvelden van de Opperdam. Je had afscheid genomen van het judo en was op zoek naar een sport om te combineren met het voetbal. Je gaf al gauw aan dat je keepte in de selectie van RKAV Volendam, dus keepen in de handbalsport zou een eitje worden. Al snel bleek dat niet helemaal te kloppen. Met een stoppingspercentage van 1% gedurende de gehele training, waar die éne stop voortkwam uit het feit dat er iemand per ongeluk op je bovenbeen schoot toen jij probeerde de bal te ontwijken, leek de keeperscarrière van korte duur te zijn. We hadden helaas niet de nieuwe Gerrie Eijlers gevonden…
Deze mislukking bleek echter een geluk bij een ongeluk te zijn. Een linkshander op doel zetten is namelijk in veel opzichten vergelijkbaar met het afvegen van je kont met de trouwjurk van je moeder. Het is allebei dood- en doodzonde. Desalniettemin nam jij het besluit om afstand te doen van een toekomst als schietschijf en besloot jij je aan te sluiten bij een select groepje linkshandige handballers. Als 14-jarige jongen die voor het eerst een handbal in zijn handen had, leek de weg naar de top nog bijzonder lang te zijn.
Maar alle beslissingen die je hebt genomen vanaf de eerste stap die je in de Opperdam zette, stonden in het teken van je buitengewone ambitie. Of het nou een goede of slechte beslissing was, de beweegreden was altijd hetzelfde. Jij wilde zo snel mogelijk de handballadder beklimmen. En deze ambitie resulteert na drie jaar in een vertrek bij de club die jouw leven heeft veranderd. Van voetbalkeeper op de middelbare school, ben je inmiddels uitgegroeid tot een jeugdinternational op de handbalacademie.
Een internationale handbalcarrière is binnen no-time jouw droom geworden en nu verlaat je het vertrouwde warme nest om deze droom te verwezenlijken. Een beslissing die niet iedereen had durven nemen. Zorg hierom dat je te allen tijde achter je beslissing blijft staan, al zal deze stap met vallen en opstaan gaan. Na dit onbedoelde, iets te clichématige rijmende advies, zal ik een einde breien aan dit verhaal. Tom, veel succes bij je nieuwe club in Arnhem en je nieuwe leven op de handbalacademie. Wees vooral niet bang af en toe plezier te maken, want daar leer je vaak ook weer van. Hopelijk gaan al je handbaldromen in vervulling en zien we je uiteindelijk weer terug bij HV KRAS/Volendam!
Rick Zwarthoed
