Van Beek als scheidsrechter actief op internationaal toernooi in Zweden
Clubscheidsrechter Roos van Beek zit op het moment in Zweden om te fluiten op de Partille Cup in Göteborg. Zij zit hier samen met haar scheidsrechterspartner Carlijn Kleinpenning, die van Olympia’89/DOS’80 komt. Het zal een drukke week worden voor Van Beek aangezien zij de komende dagen zeven tot tien wedstrijden per dag gaat fluiten op het toernooi.
Van Beek heeft het momenteel erg naar haar zin op Scandinavische bodem. “Het is echt heel leuk in Zweden,” vertelt Van Beek. “Wij zijn met de Jonge Scheidsrechters Opleiding mee en zijn verdeeld in groepen van zeven koppels. Carlijn en ik zijn de oudsten van het stel. Afgelopen zondagochtend kwamen wij hier aan en maandag hebben wij nog bij twee wedstrijden van Nederland U17 gekeken.”
Het drukke toernooi in de Zweedse hoofdstad is dinsdag echt van start gegaan voor Van Beek. “We moeten iedere dag zeven tot tien wedstrijden fluiten. Dat is best veel, maar wel erg leuk.” Van Beek merkt toch een verschil tussen het fluiten in Nederland en op het toernooi in Zweden. “Ja, ik merk best een verschil. Wij floten net de Jongens U15, dat is dan eigenlijk de C-jeugd, maar deze jongens zijn veel groter, sterker en breder dan de A-Jeugd in Nederland.”
Als de Volendamse vervolgens moet kiezen tussen fluiten in Nederland of op een internationaal toernooi moet zij toch wel even de tijd nemen om hier over na te denken. “Dit is ons eerste internationale toernooi, maar toernooien over het algemeen zijn er vooral om veel ervaring op te doen. We leren en proberen veel dingen in een korte tijd. Ook probeert het NHV ons zoveel mogelijk te begeleiden op dit toernooi. Ik vind het beide erg leuk om te doen, dus de keuze is moeilijk.
“In Nederland is het soms nog wel wat ‘gemakkelijker’ fluiten”, vervolgt Van Beek. “Dit komt vooral doordat we dit niveau nog niet echt gewend zijn. In Nederland fluiten we iedere week een wedstrijd en kunnen we alle spelers verstaan. Hier in Zweden spreekt ook niet iedereen Engels en dat maakt het soms nog wel eens lastig. Het fluiten in de verschillende landen is eigenlijk niet te vergelijken met elkaar.”
Van Beek legt de lat al aardig hoog voor zichzelf. “Ik hoop natuurlijk wel dat wij verder in onze carrière weer op een internationaal toernooi mogen fluiten. Dat is wel ons doel. In Nederland willen we de Eredivisie en BENE-League bereiken en EHF-scheidsrechter worden. Als we ooit mogen meedoen aan het YRP (Young Referee Programme) van de EHF komen wij op meer internationale toernooien te fluiten. Dit zijn dan jeugd EK’s en WK’s van de nationale teams. Dat is wel echt super gaaf!”
